6521
yeni bir şey yapmalıdır.
uzun zamandır bir kulüp çıkıp farklı bir şey yapacak, başaracak ve diğerleri de onun yolunu izleyip yıllardır debelendiğimiz çukurdan çıkmamızı sağlayacak diye bekliyorum.
aslında buna en müsait takım beşiktaş’tı bence. zaten on senede iki şampiyonluk alabilen, taraftar sayısında geri kalmış, ekonomisi batmış bir kulüp vardı. daha kötü ne olabilirdi ki... camiasının önüne yeni ve farklı bir şey yapma hedefi koyabilirlerdi. hem buna müsait kültürü hem de her şeye rağmen kulübünün yanında duran sadık taraftarı vardı. ama onlar, “çıldırt bizi başkan”, “rivay'ı da al başkan” ekolünü tercih etti.
fenerbahçe de yapabilirdi başkanına açılan büyük kredi sayesinde. niyeti de vardı, ama ilk sene gelen fiyaskonun da etkisiyle futbolu esir alan iklime teslim oldu.
iklim diye soyut bir kelime kullandıysam da siz kulüpleri kimlerin esir aldığını biliyorsunuz.
geriye kaldı galatasaray. yine, yapacaksa bunu galatasaray yapacak. ben camianın tüm organlarının buna hazır olduğunu düşünüyorum.
kongre hazır. en eğitimli genel kurul üyeleri bizde. önlerine doğru projeyi koyan başkan adayını destekleyeceklerdir.
taraftar hazır. en fazla başarı görmüş taraftar bizde. avrupa kupası bile gördü. ve yıllardır ittire kaktıra gelen şampiyonluklar artık yetmiyor galatasaray taraftarına.
teknik ekibi hazır. en yetenekli futbol insanı bizde.
galatasaray yeni bir şey yapmalıdır. yapmak zorundadır. aksi takdirde artık o ittire kaktıra gelen şampiyonluklar bile tehlikeye girer. çünkü o kadar diplerdeyiz ki biraz kıpırdanan yürüyüp gidecek.
galatasaray yeni bir şey yapmalıdır. türkiye için yeni olan bir şey yapmalıdır. yoksa, tekerleği icat etmelidir, demiyorum. daha önce yaptı. derwall ile yaptı.
bugünün “yeni şeyleri’ başka bir çok denen şey arasından başarılı olup kalan şeyler. futbol da diğer çok şey gibi evrim geçiriyor. sürekli, dünyanın çeşitli ülkelerinde, çeşitli kulüplerinde yeni işler yapılıyor ve çoğu da başarısız olup biz farkında bile olmadan kaybolup gidiyor. ama kalan işler var. test edilmiş, başarılı olmuş işler var. bu işler bizim futbolumuzun yabancı kaldığı işler nedense. israrla, denenmiş ve her seferinde başarısız olmuş işlerle meşgulüz biz.
galatasaray sneijder ve drogba’yı indirdiğinde, daha sonra beşiktaş negredo ve pepe’yi indirdiğinde, sonra galatasaray tekrar nzonzi ve falcao’ yu indirdiğinde önünde başka bir seçeneği tercih etme fırsatına sahipti. etmedi. taraftar baskısı büyük bir yalan. taraftar falcao’ya da heyecanlanıyor, norveç’ten adını sanını duymadığı, tek maçını izlemediği yirmi yaşındaki oyuncu için de heyecanlanıyor. onları yaptığı tercihe ikna etmek yönetimlerin işi ve çok zor bir iş de değil.
uzadı, nasıl nokta koyacağımı bilmiyorum. 2021 mayıs başkanlık seçimine bağlayalım. son yıllarda ortak aday, çatı aday gibi demokrasi ruhuna aykırı terimleri çok duyuyorum. galatasaray’ın bir alamet-i farikası varsa, bu; demokrasinin işlemesidir. galatasaray seçimleri çok adayla yapılmalı ve herkes kendi projesini ortaya koymalı. adaylar bilmeli ki yeni bir şey söyleyen avantaj sağlayacak ve seçildikten sonra söylediklerini yapmadığı takdirde projeleriyle bekleyen adaylar var. galatasaray’ı bugün geldiği noktaya bu demokrasi kültürü getirdi ve yeni bir şey çıkacaksa buradan çıkacak.
umarım çıkar.
uzun zamandır bir kulüp çıkıp farklı bir şey yapacak, başaracak ve diğerleri de onun yolunu izleyip yıllardır debelendiğimiz çukurdan çıkmamızı sağlayacak diye bekliyorum.
aslında buna en müsait takım beşiktaş’tı bence. zaten on senede iki şampiyonluk alabilen, taraftar sayısında geri kalmış, ekonomisi batmış bir kulüp vardı. daha kötü ne olabilirdi ki... camiasının önüne yeni ve farklı bir şey yapma hedefi koyabilirlerdi. hem buna müsait kültürü hem de her şeye rağmen kulübünün yanında duran sadık taraftarı vardı. ama onlar, “çıldırt bizi başkan”, “rivay'ı da al başkan” ekolünü tercih etti.
fenerbahçe de yapabilirdi başkanına açılan büyük kredi sayesinde. niyeti de vardı, ama ilk sene gelen fiyaskonun da etkisiyle futbolu esir alan iklime teslim oldu.
iklim diye soyut bir kelime kullandıysam da siz kulüpleri kimlerin esir aldığını biliyorsunuz.
geriye kaldı galatasaray. yine, yapacaksa bunu galatasaray yapacak. ben camianın tüm organlarının buna hazır olduğunu düşünüyorum.
kongre hazır. en eğitimli genel kurul üyeleri bizde. önlerine doğru projeyi koyan başkan adayını destekleyeceklerdir.
taraftar hazır. en fazla başarı görmüş taraftar bizde. avrupa kupası bile gördü. ve yıllardır ittire kaktıra gelen şampiyonluklar artık yetmiyor galatasaray taraftarına.
teknik ekibi hazır. en yetenekli futbol insanı bizde.
galatasaray yeni bir şey yapmalıdır. yapmak zorundadır. aksi takdirde artık o ittire kaktıra gelen şampiyonluklar bile tehlikeye girer. çünkü o kadar diplerdeyiz ki biraz kıpırdanan yürüyüp gidecek.
galatasaray yeni bir şey yapmalıdır. türkiye için yeni olan bir şey yapmalıdır. yoksa, tekerleği icat etmelidir, demiyorum. daha önce yaptı. derwall ile yaptı.
bugünün “yeni şeyleri’ başka bir çok denen şey arasından başarılı olup kalan şeyler. futbol da diğer çok şey gibi evrim geçiriyor. sürekli, dünyanın çeşitli ülkelerinde, çeşitli kulüplerinde yeni işler yapılıyor ve çoğu da başarısız olup biz farkında bile olmadan kaybolup gidiyor. ama kalan işler var. test edilmiş, başarılı olmuş işler var. bu işler bizim futbolumuzun yabancı kaldığı işler nedense. israrla, denenmiş ve her seferinde başarısız olmuş işlerle meşgulüz biz.
galatasaray sneijder ve drogba’yı indirdiğinde, daha sonra beşiktaş negredo ve pepe’yi indirdiğinde, sonra galatasaray tekrar nzonzi ve falcao’ yu indirdiğinde önünde başka bir seçeneği tercih etme fırsatına sahipti. etmedi. taraftar baskısı büyük bir yalan. taraftar falcao’ya da heyecanlanıyor, norveç’ten adını sanını duymadığı, tek maçını izlemediği yirmi yaşındaki oyuncu için de heyecanlanıyor. onları yaptığı tercihe ikna etmek yönetimlerin işi ve çok zor bir iş de değil.
uzadı, nasıl nokta koyacağımı bilmiyorum. 2021 mayıs başkanlık seçimine bağlayalım. son yıllarda ortak aday, çatı aday gibi demokrasi ruhuna aykırı terimleri çok duyuyorum. galatasaray’ın bir alamet-i farikası varsa, bu; demokrasinin işlemesidir. galatasaray seçimleri çok adayla yapılmalı ve herkes kendi projesini ortaya koymalı. adaylar bilmeli ki yeni bir şey söyleyen avantaj sağlayacak ve seçildikten sonra söylediklerini yapmadığı takdirde projeleriyle bekleyen adaylar var. galatasaray’ı bugün geldiği noktaya bu demokrasi kültürü getirdi ve yeni bir şey çıkacaksa buradan çıkacak.
umarım çıkar.
