• 81
    henüz ilkokul yıllarımda(2. sınıftım sanırım) doğunun dağlık bir bölgesinde(pederin meslek gereği) 2 katlı bir evde oturuyorduk. alt katımızda oturan benimle yaşıt(nasıl denk geldiyse) sınıf arkadaşım ise fenerbahçeliydi. bütün gün de kendisiyle vakit geçiriyoruz, yapacak pek bir şey yok(insan yok zaten bulunduğumuz yerde). ben de fenerbahçeli olmuşum. anlamıyorum futboldan falan, oyuncu say deseniz sayamam ama soran olursa fenerbahçeliyim diyorum. kuzenler ise büyük boy galatasaray menü. 6-7 tane kuzen var hepsi cimbomist. beni çok geçmeden galatasaraylı yaptılar. gel oğlum dön şu yanlıştan, galatasaraylı yapalım seni nidaları sarmış etrafımı...
    ben de safım zaten. hiçbir şeyden çakmıyorum pek, tamam dedik gidiyoruz bir alamete. sonra alışkanlıklar gereği takip etme gereği duyduk, hakiki cimbomlu olduk bir şekilde. belki birkaç sene daha fenerbahçeli kalsak şu anda antu yazarı, ahmet ercanlar türevi bir eleman olacaktım(kulağa korkunç geliyor, evet). hayat ilginç, pamuk ipliğine bağlı bazen. beni fenerli olup çile çekmekten kurtaran allah'a şükürler olsun. verilmiş sadakam varmış diyorum şimdi. belki paralel bir evrende fenerbahçeliyimdir. yazık bana. umarım antu'da yazmıyorumdur.
App Store'dan indirin Google Play'den alın