• 422
    22 aralık 2020 galatasaray göztepe maçı

    sol kanatta ilk onbir başlamışım maça. kanattan yardırıyorum. rakibe bir vücut çalımı, ceza sahasının önüne doğru dönüyorum topla beraber derken, indiriyor rakip. ben hala yerdeyim, diagne gelmiş almış topu frikik için yerleştiriyor. "bu işte bende bu iş bende" diyor. dakika 13. yanına gidip "diagne oğlum penaltı değil bu diyorum." dinlemiyor. sonra tribüne bakıyor, çekiliyor topun başından. belhanda "sen vur" diyor. acayip gaza geliyorum. bize göre ceza sahasının sol ön tarafından kullanacağım frikiği.

    sağ ayakla sağ çatala doğru vuruyorum. direğe vurup giriyor içeri. ortalık bağrış çağrış. tribüne koşuyorum, drogba gol sevincimle yıllardır frikikten gole sevinememiş taraftarıma koşuyorum. maçta seyirciler var, rüya işte. takım üstüme koşuyor, sarılıyoruz. diagne "biliyordum, biliyordum." diyor. manyak. sevinç bittikten sonra orta sahaya doğru ilerliyoruz, rakip santra yapacak. işaret parmağımla yedek kulübesinin üstündeki tribünü işaret ediyorum, bu gol senin için diyorum imparatora. o da gülümsüyor bir elini yumruk yapmış baş parmağı havada "süper" diyor. aşırı mutluyum o an.

    maçı 3-0 kazanıyoruz. diğer iki golü diagne atıyor. maç sonu soyunma odasındayız, terim geliyor diagne ile ikimizin sırtını sıvazlıyor, "aferin çocuklar iyi işler yaptınız bu akşam." diyor. aklımdan şunu geçiriyorum: "yaza belhanda gidecek, 10 numara boşa çıkacak. birkaç maçta daha güzel goller atsam terim belki verir bana 10 numarayı.".

    frikik golü hasreti, 10 numaralı formanın hayali, güzel gollere olan özlem ve imparator sevgisiyle dün gece sabaha karşı gördüğüm rüya.
App Store'dan indirin Google Play'den alın