68
kadikoy'de, galatasaray tribününde canlı izlediğim maç. nasıl bir çile çektiğimizi hayal etmeye çalışmayın edemezsiniz. aslında bu maç ile ilgili şöyle bir durum da var hatırladığım kadarı ile; maça iyi başlayan taraf yine bizdik genelde olduğu gibi. necati ateş, hakan şükür ve ayhan akman'la ilk 10-12 dakika pozisyonlara girip topu orda oynuyor görünsekte fenerin ilk şutu, appiah'ın şutu gol olunca bir zamanların klasik senaryosu devreye girmişti yine. saidou'nun ikinci yarının hemen başında kırmızı görmesi ise felaketin habercisi oldu. atak üstüne ataklar, oley çekmeler, oyuncularımızın basiretinin bağlanması ve kadiköy'de o galatasaray nefreti ile gözü körelmiş hayatının en büyük başarılarını galatasaray üzerine kuran taraftarın gaza gelişi..
90 dakika sonrası tüm bunlar maç içinde olabilecek şeyler deyip sinirden üzüntüden tırnağınızı yerken fenerbahce deplasmanına gittiğinizi hatırlatmaya ve anlatmaya çalışan bir camia ve babadan oğula nesil olan insanlar topluluğu.. maç biter çalarsın şarkını iki koyduk mu çekersin defolur gidersin di mi ? yok.. ışıkları kapamalar, lazer show yapmalar (sirkteki hayvanlara tutar gibi gözümüze gözümüze), sahaya sarı kırmızı formalı hindi çıkarmalar, tuncay şanlı'ya hindi kovalatmalar, g... s... pankartı açmalar... tüm bunlara tepki gösterip cinnet geçirirsen de sana biber gazını havaya karışmadan sıvı olarak sıkmaya çalışan bir polis.
o gün tüm bu yaşadığımız eziyet anlarında bilincimi gerçek anlamda sinirden ve biber gazından yitirmek üzereyken o hengame içinde bir abimizin; ''allahım sen bunları neden mutlu ediyorsun ya rabbim, bunlar kötü insanlar kötüüüüü'' diye diz çöküp ellerini açıp allah'a isyan ettiğini dün gibi hatırlıyorum. ben de bu soruyu çok sorardım kendime ama bu kadar samimi bu kadar canına tak etmiş bir şekilde sorulduğunu hiç görmemiştim hayatımda. sanırım yukardaki de benle aynı fikire vardı ki abimize ve bizlere 14 mayıs 2006 denizlispor fenerbahçe maçı ile 14 mayıs 2006 galatasaray kayserispor maçı'nı aynı gün yaşatarak bir nevi gönül aldı.
teşekkür ederiz allahım,
seni çok seviyoruz allahım.
90 dakika sonrası tüm bunlar maç içinde olabilecek şeyler deyip sinirden üzüntüden tırnağınızı yerken fenerbahce deplasmanına gittiğinizi hatırlatmaya ve anlatmaya çalışan bir camia ve babadan oğula nesil olan insanlar topluluğu.. maç biter çalarsın şarkını iki koyduk mu çekersin defolur gidersin di mi ? yok.. ışıkları kapamalar, lazer show yapmalar (sirkteki hayvanlara tutar gibi gözümüze gözümüze), sahaya sarı kırmızı formalı hindi çıkarmalar, tuncay şanlı'ya hindi kovalatmalar, g... s... pankartı açmalar... tüm bunlara tepki gösterip cinnet geçirirsen de sana biber gazını havaya karışmadan sıvı olarak sıkmaya çalışan bir polis.
o gün tüm bu yaşadığımız eziyet anlarında bilincimi gerçek anlamda sinirden ve biber gazından yitirmek üzereyken o hengame içinde bir abimizin; ''allahım sen bunları neden mutlu ediyorsun ya rabbim, bunlar kötü insanlar kötüüüüü'' diye diz çöküp ellerini açıp allah'a isyan ettiğini dün gibi hatırlıyorum. ben de bu soruyu çok sorardım kendime ama bu kadar samimi bu kadar canına tak etmiş bir şekilde sorulduğunu hiç görmemiştim hayatımda. sanırım yukardaki de benle aynı fikire vardı ki abimize ve bizlere 14 mayıs 2006 denizlispor fenerbahçe maçı ile 14 mayıs 2006 galatasaray kayserispor maçı'nı aynı gün yaşatarak bir nevi gönül aldı.
teşekkür ederiz allahım,
seni çok seviyoruz allahım.
