399
galatasaray'ın iyi oynadığı karşılaşma. bunun sebebi kayserispor'un ligin en kötü takımlarından birisi olmasıdır. pamuk şeker gibi dağılan bir takım hüviyetindeler. tabii ki önceki senelerde bu tarz kolay rakiplere karşı bile kötü oynayan bir galatasaray olduğu için güzel oynadığımız bu maç coşkuyla karşılandı, "her maça böyle oynayalım be abi! bu puan kayıpları telafi olur.", "böyle oynayın canımı yiyin!" gibi şeyler söylendi. işin kötü tarafı şu ki her maç böyle falan oynamayacağız. örneğin bir hafta sonra bu takım rizespor ile maça çıkacak ve hepimiz takımın hala zayıf olduğunu kabullenecek, aynı tas aynı hamam diyeceğiz. eskiden bu tarz maçlarda gelen bol gollü galibiyetlere, rakip takım yetersizdi bundan dolayı bu kadar rahat oynadık yaklaşımı getirilirdi. çok daha ayağı yere basan bir camia görürdük. ne yazık ki şu an sıradan bir anadolu takımından hallice olduğumuz için bu sonucu teknik heyetinden tutun futbolcularına, taraftarından yönetimine kadar herkes sevinçle karşıladı. eksiklerimiz olmasına rağmen kazanmamız gereken bir maçtı ve çok ciddi bir darbe yedik. ligin uzun olması işimize yarayabilir, yine şampiyon olabiliriz ama artık bu takımın değişim olmadan bir geleceği olduğunu düşünmüyorum. umarım artık şu çok geç kaldığımız yeni yapılanmaya gireriz.
