ünal aysal

sevgili hocamız fatih terim ile yolları ayırma kararı doğruydu. fatih terim zaten ayrılmak istiyordu. güle oynaya ayrıldı. mancini kararı da çok doğruydu. fakat prandelli kararı her şeyi mahvetti ve kendi kuyusunu kazmış oldu. alman ekolünden bir hoca getirseydik işler çok farklı olabilirdi ama galatasaray, fatih terim yeniden takımın başına gelene kadar büyük bir çöküş dönemine girdi(hamza hamzaoğlu döneminde şampiyon olmamıza rağmen o seneyi de çöküş yılı olarak kabul edebiliriz).

yıllar sonra fatih terim takımın başına döndü ve tekrar şampiyonluk hasretimizi bitirdik ama galatasaray'ın yaşamış olduğu çürüme bir türlü durmadı. bu çürüme galatasaray'ın genlerinin bozulmasıydı. bu kulübün genleri, türk olmayan takımları yenmeyi emreder. hücumcu anlayışın nakış gibi işlendiği bir takım görmeyi ister. biz ne yazık ki değiştik. bize kalan mirasa sahip çıkamadık. bunu değiştirmek ise yeni bir yapı kurmayı zorunlu kılıyor. takım kadrosunu baştan sona değiştirmekten bahsetmiyorum. "yapı" değişmeli. taraftar buna sabreder mi? sanmam.

ünal aysal ile ilgili daha önce de yazmıştım. kendisini ekonomik sorunumuzun doğrudan sorumlusu olarak görmüyorum ama çöküşümüzün başlangıcı da kendisiyle başlıyor, bunu kabul etmemiz gerek.

edit: yukarıda bahsettiğim işte o çürüme http://gss.gs/2999639