702
sezon boyunca saha içinde ve dışında mücadele ettiğimiz şeyler ve ülkedeki konjonktür açısından tarihimizin en anlamlı şampiyonluklarından birini aldığımız maç.
maç gününe kadar en ufak bir mutluluk, heyecan hissetmedim. "sahamızdayız", "bu maçta buradan çıkamazlar" vs. gibi hislerin yanından geçmedim ama derinlerde yoğun bir inanç var.
devre arasında statta sezonun bütün ağırlığı üstüme çökmüş, ben de koltuğa. mocuishle abime mesaj yazıyorum "ne olacak şimdi, dönecek mi?" gibilerinden.
sonunda ise, maçtan önce 1'e 3 tribün dakikalarca senkronize ve yırtınarak söylediğimiz tezahüratta olduğu gibi, inancımızı hiç yitirmediğimiz gibi,
sen şampiyon olacaksın seni sevmeyen ölsün!
maç gününe kadar en ufak bir mutluluk, heyecan hissetmedim. "sahamızdayız", "bu maçta buradan çıkamazlar" vs. gibi hislerin yanından geçmedim ama derinlerde yoğun bir inanç var.
devre arasında statta sezonun bütün ağırlığı üstüme çökmüş, ben de koltuğa. mocuishle abime mesaj yazıyorum "ne olacak şimdi, dönecek mi?" gibilerinden.
sonunda ise, maçtan önce 1'e 3 tribün dakikalarca senkronize ve yırtınarak söylediğimiz tezahüratta olduğu gibi, inancımızı hiç yitirmediğimiz gibi,
sen şampiyon olacaksın seni sevmeyen ölsün!
