• 163
    (bkz: sonun başlangıcı)

    roberto mancini dönemini zihinlerde bitiren maç.

    bakmayın şimdilerde mancini'yi güzel anılarla yad etmeye çalıştığımıza, bir önceki sezonun şl çeyrek finalisti ve takviyeli kadro deplasmanda maç kazanamıyor, 1 puanı zor alıyordu. ligin 2. yarısının başında 6-0 ve 3-0'lık bursa ve eskişehir şovları herkesi umutlandırsa da sami yen'den deplasmana gidince fabrika ayarlarımıza dönmüştük. çeyrek finalist ve son 2 sezonun şampiyon kadrosunda devre arasında yapılan revizyon ve 9 futbolcu transferinin gazıyla başlayan 2. yarı, fenerbahçe'nin hafta hafta farkı açmasıyla drama dönüşmeye başlamıştı.

    hafta içinde şl 2. tur rövanş maçında chelsea'ye, son derece silik bir oyunla elenmemiz, 70'li dakikalarda ekrana yansıyan, mancini'nin yedek kulübesinde ayaklarını uzatmış gülen görüntüsü herkesin iyiden iyiye asabını bozmuştu.

    ligde takip mesafesini ihmal etmeden fenerbahçe'nin ardından devam ederken kayserispor maçı sıradan ve cepte görülen bir müsabakaydı. zira kayserispor %99 ligden düşmüş, hocasız vaziyette sonunu bekliyordu. rezil deplasman karnesinin ardından sami yen de bu maçla birlikte düşünce, neredeyse her hafta devam eden yönetim istifa şenliklerinde mızrağın ucu ilk kez mancini'ye dokunmuş, istifa sesleri ilk kez bu maçın bitiminde yükselmiş ve mancini, büyük tepki göstermişti. özkan olcay, şükrü ergün, adnan nas, mehmet karlı gibi enstrümanlara sahip bir garip koronun yanında artık mancini de hedef tahtasındaydı. efsane diyebileceğimiz bir kadroya yapılan yığınla transferin ardından camiaya nisan ayında fener şampiyonluğu izletince de yolun sonu göründü.
App Store'dan indirin Google Play'den alın