34
sokakta olmasa da çok ilginç bir yerde çok ilginç bir insanla karşılaşmama konu olabilecek bir başlık.
işim gereği gambiya’ya gönderilmiştim 5 günlüğüne. thy’nin valizimi istanbul’da bırakmasıyla rezalet başlayan iş seyahatim olabilecek en iyi şekilde sonlanıyordu işin o kısmına birazdan geleceğim :). düşünün afrika’nın göbeğinde 5 gün boyunca aynı kıyafetleri giymek zorunda kalıyorsunuz ve bu süre boyunca resmi bir takım ziyaretlerde bulunmak durumunda kalmıştım. o tarihlerden insanların kafasında sosyal mesafeyi oturtmuştum heralde üzerimden çizgi filmlerde havaya yayılan koku dumanlarını gördüğüme yemin edebilirim ama ispatlayamam. her neyse artık gambiya’dan ayrılma vaktim gelmişti ancak dönüş uçağım senegal’in başkenti dakar’dan olacaktı ve dakar’da 10 saat beklemek durumundaydım. pasaport polislerine biraz ısrar ederek ve 5 dolarlık cüzi bir rüşvet vererek ülkeye giriş yaptım (türkiye’ye vizesiz olsa da 1 günden az seyahatlerde sıkıntı çıkarıyorlar). orada beni karşılayan bir dostum bana ufak bir şehir turu attırdıktan sonra bana maç izlemek ister misin diye sordu meğersem o gün senegal milli takımının mali milli takımıyla hazırlık maçı varmış. bizim diagne ve ndiaye takımda bonus olarak da sadio maneeklenmiş takıma. dünya gözüyle izleyelim senegal kaplanını diyerek maça gittim. şanssızlığıma mane yedekte başlıyordu maça. belki hatırlayanınız olacaktır diagne’nin omzunu sakatladığı o ünlü milli maç bu bahsettiğim maç. 80. dakkada staddan ayrılmak zorunda kaldım ve mane 83. dakikada oyuna girip 1 gol 1 asist yaparak maçı 2-1 kazandırmıştı senegal’e. biraz buruk gittim bu sebepten havaalanına usul usul beklemeye başladım uçağın kalkış saatini. bir süre sonra anons geldi bizim uçak 45 dakika rötar yapmış. o sırada önümde bir görevli kadın bir adama sadio mane ile ilgili bir şeyler anlatıyor ve emirates lounge’ında mane’nin oturduğunu istiyorsa o adamı mane ile tanıştırabileceğini söylüyordu. hemen atladım dahil oldum konuşmaya bulunmaz bi fırsattı bu sadio mane ile tanışacaktım kaçmazdı bu fırsat. kadın önde ben arkada dakar havalimanında yürüyoruz emirates lounge’ına doğru. adım attıkça heyecanım artıyor yaklaştıkça daha da içim içime sığmıyor. nihayet vardık içeri girdik. beni oraya götüren kadın başka bir kadının yanına giderek durumdan bahsetti o kadın da sadio’nun oturduğu yeri işaret etti. beni oraya götüren cennetlik bacım mane’ye durumu bahsedip ona kendisiyle tanışmak isteyen birisi olduğunu belirtti. mane arkaya dönüp bir bakış attı sonra gelsin dedi. gidiyordum, karşımda mane, etrafımda avrupada top koşturan bütün senegal’li oyuncular. ama gözümde tek hedef vardı. belki şöyle bi kafamı çevirsem kalidou kolibaly ya da chekiou kouyate ile karşılacağım ama dikkat etmedim bile sadece bir hedefim vardı allahın aslanı sadio mane ile tanışabilmek. nihayet yanına varmıştım ‘selamunaleyküm’ dedim içten şekilde. ‘aleykümselam, my brother’ dedi gülümseyerek. bugün seni izlemek için maça gelmiştim ama sen oyuna giremeden maçtan ayrıldım şimdi seninle burada konuşuyorum çok mutluyum dedim o da gülerek bana ‘where are you from my friend’ dedi ‘turkey’ dedim ardından ‘liverpool will be champion this season inshallah’ dedim ‘inshallah my friend’ dedi. daha fazla rahatsız etmeden kendisiyle fotoğraf çekilip oradan ayrıldım. kabus gibi başlayan seyahatim benim için rüya gibi son buluyordu. hiç tahmin edemeyeceğim bir yerde hiç tahmin edemeyeceğim bir kişiyle, idolle tanışmıştım allahın işine bak dedim kendi içimden. kendi kapıma doğru yönelirken bir anda aklıma geldi ulan bu ndiaye ile diagne bizim uçakta olmasın dedim istanbul’a gidiyorum tüm milli takım dağılmış dedim kesin burdalar. sonradan hosteslere sorarak öğrendim ki diagne sakatlığından ötürü 1 gün daha senegal’de kalmış ndiaye de ona refakat etmek için o uçağa binmemiş. heralde onlarla da karşılaşsam hayattaki tüm şansımı kullanmış olurdum. yine de mane’yle tanışmak bana yetmişti. konuyla ilgili fotoğraf bugün hala tüm sosyal medya hesaplarımı süslemekte :)).
--- alıntı ---
https://twitter.com/...934935114792960?s=21
--- alıntı ---
o zamanlar yazar olsam sizler için de bir selam isterdim :)).
işim gereği gambiya’ya gönderilmiştim 5 günlüğüne. thy’nin valizimi istanbul’da bırakmasıyla rezalet başlayan iş seyahatim olabilecek en iyi şekilde sonlanıyordu işin o kısmına birazdan geleceğim :). düşünün afrika’nın göbeğinde 5 gün boyunca aynı kıyafetleri giymek zorunda kalıyorsunuz ve bu süre boyunca resmi bir takım ziyaretlerde bulunmak durumunda kalmıştım. o tarihlerden insanların kafasında sosyal mesafeyi oturtmuştum heralde üzerimden çizgi filmlerde havaya yayılan koku dumanlarını gördüğüme yemin edebilirim ama ispatlayamam. her neyse artık gambiya’dan ayrılma vaktim gelmişti ancak dönüş uçağım senegal’in başkenti dakar’dan olacaktı ve dakar’da 10 saat beklemek durumundaydım. pasaport polislerine biraz ısrar ederek ve 5 dolarlık cüzi bir rüşvet vererek ülkeye giriş yaptım (türkiye’ye vizesiz olsa da 1 günden az seyahatlerde sıkıntı çıkarıyorlar). orada beni karşılayan bir dostum bana ufak bir şehir turu attırdıktan sonra bana maç izlemek ister misin diye sordu meğersem o gün senegal milli takımının mali milli takımıyla hazırlık maçı varmış. bizim diagne ve ndiaye takımda bonus olarak da sadio maneeklenmiş takıma. dünya gözüyle izleyelim senegal kaplanını diyerek maça gittim. şanssızlığıma mane yedekte başlıyordu maça. belki hatırlayanınız olacaktır diagne’nin omzunu sakatladığı o ünlü milli maç bu bahsettiğim maç. 80. dakkada staddan ayrılmak zorunda kaldım ve mane 83. dakikada oyuna girip 1 gol 1 asist yaparak maçı 2-1 kazandırmıştı senegal’e. biraz buruk gittim bu sebepten havaalanına usul usul beklemeye başladım uçağın kalkış saatini. bir süre sonra anons geldi bizim uçak 45 dakika rötar yapmış. o sırada önümde bir görevli kadın bir adama sadio mane ile ilgili bir şeyler anlatıyor ve emirates lounge’ında mane’nin oturduğunu istiyorsa o adamı mane ile tanıştırabileceğini söylüyordu. hemen atladım dahil oldum konuşmaya bulunmaz bi fırsattı bu sadio mane ile tanışacaktım kaçmazdı bu fırsat. kadın önde ben arkada dakar havalimanında yürüyoruz emirates lounge’ına doğru. adım attıkça heyecanım artıyor yaklaştıkça daha da içim içime sığmıyor. nihayet vardık içeri girdik. beni oraya götüren kadın başka bir kadının yanına giderek durumdan bahsetti o kadın da sadio’nun oturduğu yeri işaret etti. beni oraya götüren cennetlik bacım mane’ye durumu bahsedip ona kendisiyle tanışmak isteyen birisi olduğunu belirtti. mane arkaya dönüp bir bakış attı sonra gelsin dedi. gidiyordum, karşımda mane, etrafımda avrupada top koşturan bütün senegal’li oyuncular. ama gözümde tek hedef vardı. belki şöyle bi kafamı çevirsem kalidou kolibaly ya da chekiou kouyate ile karşılacağım ama dikkat etmedim bile sadece bir hedefim vardı allahın aslanı sadio mane ile tanışabilmek. nihayet yanına varmıştım ‘selamunaleyküm’ dedim içten şekilde. ‘aleykümselam, my brother’ dedi gülümseyerek. bugün seni izlemek için maça gelmiştim ama sen oyuna giremeden maçtan ayrıldım şimdi seninle burada konuşuyorum çok mutluyum dedim o da gülerek bana ‘where are you from my friend’ dedi ‘turkey’ dedim ardından ‘liverpool will be champion this season inshallah’ dedim ‘inshallah my friend’ dedi. daha fazla rahatsız etmeden kendisiyle fotoğraf çekilip oradan ayrıldım. kabus gibi başlayan seyahatim benim için rüya gibi son buluyordu. hiç tahmin edemeyeceğim bir yerde hiç tahmin edemeyeceğim bir kişiyle, idolle tanışmıştım allahın işine bak dedim kendi içimden. kendi kapıma doğru yönelirken bir anda aklıma geldi ulan bu ndiaye ile diagne bizim uçakta olmasın dedim istanbul’a gidiyorum tüm milli takım dağılmış dedim kesin burdalar. sonradan hosteslere sorarak öğrendim ki diagne sakatlığından ötürü 1 gün daha senegal’de kalmış ndiaye de ona refakat etmek için o uçağa binmemiş. heralde onlarla da karşılaşsam hayattaki tüm şansımı kullanmış olurdum. yine de mane’yle tanışmak bana yetmişti. konuyla ilgili fotoğraf bugün hala tüm sosyal medya hesaplarımı süslemekte :)).
--- alıntı ---
https://twitter.com/...934935114792960?s=21
--- alıntı ---
o zamanlar yazar olsam sizler için de bir selam isterdim :)).
