7
günlerden 14 mayıs maçta 90. dakika mustafa keçeli denizlispor' un dolayısıyla galatasarayımızın lehine topu ağlara bırakıveriyor ben de o zamanlar çalışmakta olduğum hanın bahçesine kendimi atıyordum. allahım o da neydi bize beraberlik yetecekken denizli bize yüzyılın kıyağını yapıyor hem ligden düşmemesini kesinleştiriyor hem de galatasarayımızın şampiyonluğunu ilan ediyordu. derken yan hakemin 16 dakikalık uzatmasını görünce biz "ohaaaa" diyor fenerlilerse "hadi lan bastırın rezil etmeyin bizi" diye ağlaşıyorlardı. işte bu dakikadan sonra ağlamayana meme yok lafı hayat buluyor uzatmaların daha 5 dakikası dolmadan ümit özat ın kafa golüyle beraberliğe erişiyordu sarı kanaryamsılar. golle beraber boğazımda bişey düğümlenmişti adeta, yutkunmaya çalıştıkça ağrıyordu ben de bunun üstüne hanın bahçesinde kaderimze razı bi şekilde sigara yakmaya karar verdim. derin derin sigaradan soluklanırken içerden selahattin in yüzde yüzlük gol pozisyonunu değerlendiremediğini öğreniyordum. artık maçın bitmesine 3 dakika civarı kalmış handaki galatasaraylılar diktirdiğimiz kocaman bayrağı çıkarmış radyodan ve televizyondan hakemin son düdüğünü bekliyoruz. denizlispor un yenilmesi halinde de ligde kalabileceğini öğreniyoruz bu dakikalarda. son 3 dakka artık bizim için 90 dakika gibi geliyor..derken appiah çok müsait bi pozisyonu kaçırıyor bizim de rahat nefes almamızı sağlıyordu. bu pozisyondan sonra zaten fenerliler de biz de inanmıştık şampiyon olacağımıza ve nihayet hakemin bitiş düdüğüyle birlikte biz onaltıncı şampiyonluğumuza erişiyor ben de ömrümden en az altı ay kaybediyordum.feda olsun.
edit: düzeltme.
edit: düzeltme.
