24373
2019-2020 sezonunu totalde başarısız ve oldukça talihsiz geçiren canımız ciğerimiz takımımız. unuttuğumuz gerçekler var.
şampiyonlar ligi'nde tarihimizin en kötü sezonlarından birini geçirdik. bol miktarda rencide olduk. club brugge'e bile diş geçiremeyince grupta sonuncu olduk.
kupada çeyrek finalde alanyaspor'a elendik.
ligde 27. haftadayız. galatasaray 16-25. hafta arasını mükemmele yakındı ve bence sezon genelinde oynanan en iyi futbolu oynadı. ama ilk 16 hafta boyunca benim hayatımda gördüğüm en leş galatasaray vardı belki sahada. son derece kötü, coşkusuz, hareketsiz, plansız. sezon başında yapılan kötü planlama, artan yaş ortalaması, doymuşluk ve kötü geçen hazırlık dönemi bunda en büyük etkenlerdi. hocanın işlemeyen takımla inat etmesi de tüy dikmişti.
sonrasında hoca inadından vazgeçti ve takımı ağırlaştıran, performansı dipte olan oyuncuları keserek, devre arasında da doğru hamleler yaparak ve iyi hazırlayarak takıma hareket getirdi. pandemi çıkmasa o havayla şampiyon olacağımıza neredeyse eminim. ama işte geriden gelişimiz, kredimizin olmayışı en çok bizi etkiledi bu süreçte. takım soğudu, hocasından başkanına ciddi hastalıklar, takımda büyük sakatlıklar yaşandı.
özetle 2019-20 sezonunda şampiyon olamaması gayet normaldir. bizi o 9 haftalık mükemmel oyunun büyüsü, sanki şampiyonluğu en çok biz hak etmişiz gibi yanıltıyor. biz belki o bölümde 10 üzerinden 8-9'luk top oynadık, ama ilk 16 hafta oynadığımız top 10 üzerinden 4-5 seviyesinde. bütün sezonu 10 üzerinden 7 oynayarak götüren trabzon ve ibb daha istikrarlı olduğu için önde gidiyor. bizim de artık bu oyun ve kadro istikrarı konusunda ciddi dersler alma vaktimiz geldi. yamalarla, her transfer dönemi takımı değiştirmeyi planlamakla olmuyor. sürdürülebilir bir başarı için sürdürülebilir bir kadro ve oyun gerek.
şampiyonlar ligi'nde tarihimizin en kötü sezonlarından birini geçirdik. bol miktarda rencide olduk. club brugge'e bile diş geçiremeyince grupta sonuncu olduk.
kupada çeyrek finalde alanyaspor'a elendik.
ligde 27. haftadayız. galatasaray 16-25. hafta arasını mükemmele yakındı ve bence sezon genelinde oynanan en iyi futbolu oynadı. ama ilk 16 hafta boyunca benim hayatımda gördüğüm en leş galatasaray vardı belki sahada. son derece kötü, coşkusuz, hareketsiz, plansız. sezon başında yapılan kötü planlama, artan yaş ortalaması, doymuşluk ve kötü geçen hazırlık dönemi bunda en büyük etkenlerdi. hocanın işlemeyen takımla inat etmesi de tüy dikmişti.
sonrasında hoca inadından vazgeçti ve takımı ağırlaştıran, performansı dipte olan oyuncuları keserek, devre arasında da doğru hamleler yaparak ve iyi hazırlayarak takıma hareket getirdi. pandemi çıkmasa o havayla şampiyon olacağımıza neredeyse eminim. ama işte geriden gelişimiz, kredimizin olmayışı en çok bizi etkiledi bu süreçte. takım soğudu, hocasından başkanına ciddi hastalıklar, takımda büyük sakatlıklar yaşandı.
özetle 2019-20 sezonunda şampiyon olamaması gayet normaldir. bizi o 9 haftalık mükemmel oyunun büyüsü, sanki şampiyonluğu en çok biz hak etmişiz gibi yanıltıyor. biz belki o bölümde 10 üzerinden 8-9'luk top oynadık, ama ilk 16 hafta oynadığımız top 10 üzerinden 4-5 seviyesinde. bütün sezonu 10 üzerinden 7 oynayarak götüren trabzon ve ibb daha istikrarlı olduğu için önde gidiyor. bizim de artık bu oyun ve kadro istikrarı konusunda ciddi dersler alma vaktimiz geldi. yamalarla, her transfer dönemi takımı değiştirmeyi planlamakla olmuyor. sürdürülebilir bir başarı için sürdürülebilir bir kadro ve oyun gerek.
