296
fenerbahçe için bir dönemin kapanışıdır. bolluk döneminin, her sezon başı kurulan iyi kadroların sonu, her sezon ilk 2'ye oynayan mücadeleci takım ve camianın bitişi, gerileme döneminin başlangıcıdır.
şampiyon olarak 4. yıldızı taktığımız süper lig 2014-2015 sezonu sonunda, aziz yıldırım 31 mayıs 2015 fenerbahçe kongresi 'nde, 50 milyon euro harcasam biz şampiyon olurduk demişti. 2015 - 2016 sezonu transfer dönemi'nde ciddi ciddi harcadı 50 milyon euro'yu, üstelik bunu yapmak için yıllardır yapmadığı stada isim hakkı almama geleneğine son verip, 10 yıllığına 90 milyon dolar karşılığında ülker'e satmıştı stadın isim hakkını. bunu yaparak oradan gelecek olası meblağı da uzunca bir süre kitlemiş oldu. o sene şampiyon bjk, türkiye kupası sahibi de biz olunca, bütün bu yatırımları aniden boşa çıktı. sonraki sezon olan süper lig 2016-2017 sezonu 'ndan başlayarak devamlı sürecek bir düşüş trendine girdiler. arada bir süper lig 2017-2018 sezonu 'nda aldıkları 2. lik var ama o da zaten son 2-3 haftada, başakşehir ve beşiktaş'ın kayıplarıyla gelmişti. yoksa o sezonda da 3. 4. olurlardı. son 2 sezondur * direkt ilk 5'in dışında kaldılar. süper lig 2018-2019 sezonu 'nda zaten son 4 haftada 6. olabildiler. yoksa 10. 11. falan olurlardı en iyi ihtimalle. ilk kez 3 büyüklerden birisi sezon boyu kümede kalma mücadelesi verdi ciddi ciddi. ilk devreyi 17. sırada kapattılar, 25. haftaya kadar ya puan puana ya da 1 puan önde falan gittiler küme hattıyla aralarında. bu sezon * şampiyonluğa oynuyor göründüler ancak şu an 26. hafta sonunda 7. sıradalar, üstelik bir sıra altlarındaki göztepe biraz kıpırdarsa ciddi ciddi 8. bile bitirebilirler sezonu. bunla beraber kadro kaliteleri ise her geçen yıl hızla kötüye gidiyor. ali koç olmasa, mali olarak nefes bile alamayacak bir durumdalar muhtemelen.
uzun lafın kısası, bugün bakınca süper lig 2015-2016 sezonu şampiyonunun beşiktaş olması gerçekten çok iyi olmuş. 1 sene daha şampiyon oldular, güldüler eğlendiler ama onların da eğlencesi kısa sürdü. günün sonunda işi kendine çeviren yine galatasaray oldu.
ekleme: bu sezonun bir dönüm noktası olduğu, istatistiklerden de rahatça anlaşılabilir. her zaman kadıköy'deki iç saha performansıyla övünen fenerbahçe, o sezondan sonra bir türlü toparlayamadı bu konuda da. 2015-2016'dan sonra, iç sahada 40 puanı bile göremediler 4 sezondur.
2013-2014: 17 maç 14 galibiyet 3 beraberlik 0 mağlubiyet: 45 puan
2014-2015: 17 maç 13 galibiyet 3 beraberlik 1 mağlubiyet: 42 puan
2015-2016: 17 maç 14 galibiyet 3 beraberlik 0 mağlubiyet: 45 puan
2016-2017: 17 maç 8 galibiyet 6 beraberlik 3 mağlubiyet: 30 puan
2017-2018: 17 maç 11 galibiyet 4 beraberlik 2 mağlubiyet: 37 puan
2018-2019: 17 maç 8 galibiyet 7 beraberlik 2 mağlubiyet: 31 puan
2019-2020: 12 maç 11 galibiyet 3 beraberlik 3 mağlubiyet: 36 puan
şampiyon olarak 4. yıldızı taktığımız süper lig 2014-2015 sezonu sonunda, aziz yıldırım 31 mayıs 2015 fenerbahçe kongresi 'nde, 50 milyon euro harcasam biz şampiyon olurduk demişti. 2015 - 2016 sezonu transfer dönemi'nde ciddi ciddi harcadı 50 milyon euro'yu, üstelik bunu yapmak için yıllardır yapmadığı stada isim hakkı almama geleneğine son verip, 10 yıllığına 90 milyon dolar karşılığında ülker'e satmıştı stadın isim hakkını. bunu yaparak oradan gelecek olası meblağı da uzunca bir süre kitlemiş oldu. o sene şampiyon bjk, türkiye kupası sahibi de biz olunca, bütün bu yatırımları aniden boşa çıktı. sonraki sezon olan süper lig 2016-2017 sezonu 'ndan başlayarak devamlı sürecek bir düşüş trendine girdiler. arada bir süper lig 2017-2018 sezonu 'nda aldıkları 2. lik var ama o da zaten son 2-3 haftada, başakşehir ve beşiktaş'ın kayıplarıyla gelmişti. yoksa o sezonda da 3. 4. olurlardı. son 2 sezondur * direkt ilk 5'in dışında kaldılar. süper lig 2018-2019 sezonu 'nda zaten son 4 haftada 6. olabildiler. yoksa 10. 11. falan olurlardı en iyi ihtimalle. ilk kez 3 büyüklerden birisi sezon boyu kümede kalma mücadelesi verdi ciddi ciddi. ilk devreyi 17. sırada kapattılar, 25. haftaya kadar ya puan puana ya da 1 puan önde falan gittiler küme hattıyla aralarında. bu sezon * şampiyonluğa oynuyor göründüler ancak şu an 26. hafta sonunda 7. sıradalar, üstelik bir sıra altlarındaki göztepe biraz kıpırdarsa ciddi ciddi 8. bile bitirebilirler sezonu. bunla beraber kadro kaliteleri ise her geçen yıl hızla kötüye gidiyor. ali koç olmasa, mali olarak nefes bile alamayacak bir durumdalar muhtemelen.
uzun lafın kısası, bugün bakınca süper lig 2015-2016 sezonu şampiyonunun beşiktaş olması gerçekten çok iyi olmuş. 1 sene daha şampiyon oldular, güldüler eğlendiler ama onların da eğlencesi kısa sürdü. günün sonunda işi kendine çeviren yine galatasaray oldu.
ekleme: bu sezonun bir dönüm noktası olduğu, istatistiklerden de rahatça anlaşılabilir. her zaman kadıköy'deki iç saha performansıyla övünen fenerbahçe, o sezondan sonra bir türlü toparlayamadı bu konuda da. 2015-2016'dan sonra, iç sahada 40 puanı bile göremediler 4 sezondur.
2013-2014: 17 maç 14 galibiyet 3 beraberlik 0 mağlubiyet: 45 puan
2014-2015: 17 maç 13 galibiyet 3 beraberlik 1 mağlubiyet: 42 puan
2015-2016: 17 maç 14 galibiyet 3 beraberlik 0 mağlubiyet: 45 puan
2016-2017: 17 maç 8 galibiyet 6 beraberlik 3 mağlubiyet: 30 puan
2017-2018: 17 maç 11 galibiyet 4 beraberlik 2 mağlubiyet: 37 puan
2018-2019: 17 maç 8 galibiyet 7 beraberlik 2 mağlubiyet: 31 puan
2019-2020: 12 maç 11 galibiyet 3 beraberlik 3 mağlubiyet: 36 puan
