680
2 saat öncesinden istanbul'a gelen cagaman caga ile nevizade'de buluştuğum, maça bilet bulamadığım için aslında onu süklüm püklüm maça uğurlamak için nevizade'ye vardığım,* ancak oturduğumuz mekanda ve o sokak boyunca bizim taraftarların coşkusundan ötürü canım çektiği için son anda karar değiştirerek gözümü karartıp tam 400 tl'lik bileti * maça son 1 saat falan kala 7 yıldır ailem gibi olmuş olan galatasaray sözlük'te cennetlik bi yazar arkadaşımızdan temin ettiğim, hoplamalar, zıplamalar ve tezahüratlarla stada gidip en sonunda mecburen ayrı yerlerden bilet almış olduğumuz için birbirimizi kaybederek içeri girdiğimiz, maç öncesinde onbinlerce türk bayrağını, maç esnasında da boyu ve huyu ters orantılı bir arkadaşı, kafayı kimya ve sikimsonik futbol terimleriyle bozmuş kendini guardiola sanan cins bir rizeliyi, yıllardır formasını terlettiği takıma yapmadığı çirkeflik kalmayan kazma bir sağ bek eskisini ve akabinde saha içinde alayına punishment uygulayan bir grup afrikalı adam gibi adamla saha kenarında kimyacı ile kazma sağ beke aynı tarifeyi tribüne yollanma pahasına kesen imparatoru seyrettiğim, bitiminde ise hem galatasaraylılığımdan, hem de günün anlam ve önemine binaen türklüğümden sinir boşalması yaşayıp az daha ağlayayazdığım *, 31 mart 2019 yerel seçimlerinden ötürü de anlamı çok çok daha derin bir hale gelmiş olan maçtır.
belhanda'nın sayılmayan golünde attığı takladan sonra öyle bir boşaldı ki stad, az kalsın ben de bırakıyordum yaşları. başakşehirlilerin çirkeflikleriyle aziz yıldırım fenerbahçe'sine rahmet okuttuğu maçtı ve stad olarak gerçekten delirmiş gibiydik. belözoğlan'ın tribüne şut çekmesi, mossoro'nun zırt pırt kendini yere bırakıp kıvranması, bizim kulübeyi tahrik edip kavga çıkarmaları falan. nerdeyse 50 bin kişi maç sonu kollarımızı yuvarlak yapıp kafa sokup çıkarmalı o meşhur hareketi yapacaktık orhan ak, kimyager avcı ve şürekasına. tahriğin bini bir paraydı. "ulan bunlar ne pislik bi takımmış böyle "diye yanımdaki hiç tanımadığım ve bir daha hiç görmeyeceğim taraftarlarla konuşup hayret ettiğimizi hatırlıyorum.
bulunamayıp o adrenalini, öfkeyi, siniri, coşkuyu, heyecanı, duygu patlamalarını o atmosferde yaşayamamış arkadaşların gerçekten çok şey kaçırdığını söyleyebilirim.
iyi ki varsın galatasaray, iyi ki varsın imparator.
tek cümleyle anlatmak gerekirse, "hadi bunu da sayma lan!" maçıdır. *
belhanda'nın sayılmayan golünde attığı takladan sonra öyle bir boşaldı ki stad, az kalsın ben de bırakıyordum yaşları. başakşehirlilerin çirkeflikleriyle aziz yıldırım fenerbahçe'sine rahmet okuttuğu maçtı ve stad olarak gerçekten delirmiş gibiydik. belözoğlan'ın tribüne şut çekmesi, mossoro'nun zırt pırt kendini yere bırakıp kıvranması, bizim kulübeyi tahrik edip kavga çıkarmaları falan. nerdeyse 50 bin kişi maç sonu kollarımızı yuvarlak yapıp kafa sokup çıkarmalı o meşhur hareketi yapacaktık orhan ak, kimyager avcı ve şürekasına. tahriğin bini bir paraydı. "ulan bunlar ne pislik bi takımmış böyle "diye yanımdaki hiç tanımadığım ve bir daha hiç görmeyeceğim taraftarlarla konuşup hayret ettiğimizi hatırlıyorum.
bulunamayıp o adrenalini, öfkeyi, siniri, coşkuyu, heyecanı, duygu patlamalarını o atmosferde yaşayamamış arkadaşların gerçekten çok şey kaçırdığını söyleyebilirim.
iyi ki varsın galatasaray, iyi ki varsın imparator.
tek cümleyle anlatmak gerekirse, "hadi bunu da sayma lan!" maçıdır. *
