58
çocukken(u: tamam lan bazen hala yapıyoruz :() futbolunu da basketbolunu da yaptığım aktivite.
futbol konusunda pek değil de basketbol konusunda epey faydalı olmuştu bana ama. şimdi efendim bende bunu tetikleyen elbette efes pilsen ve avrupa maçlarıydı o dönemler. takdir edersiniz ki bizim basketbol şubesi o dönemler pek aktif değildi :( neyse, kışın efes bir giriyordu avrupa sahnesine, bologna'sından girip olympiakos'undan çıkıyordu. tau ceramica'dan girip asvel'den çıkıyordu. işte o zamanlardan başladım ben bilekten atma çalışmalarına. önce lego'nun büyük parçalarını kovaya sokmaya falan çalışıyordum ama sonra duvara yapıştırılan portatif pota ve plastik topu gördüm oyuncakçıda. annemi zorla ikna edip aldırdım salya sümük. neden bu kadar zor oldu derseniz? toz, kir, pas derim. :( annem zinhar basketbola veya bilimum sporlara karşı değildi ama evde toz kalkmasıma , vitrin camının inmesine, duvar sıvasının dökülmesine karşıydı :(
sonra babam baktı evde cıngar çıkacak gitti bana voit basket topu aldı. voit o zaman çok değerliydi amk. futboldaki mikasa gibi. neyse ben bulduğum potaya salladım ha salladım o topu. hatta beden derslerinde basketbol oynayacak gruba falan ayrılmaya başladım ki futbolcu tayfa hakkımda "huyumun suyumun" değiştiği hakkında tevatür bile çıkardı... onların ben amk :( neyse, bi ara arvydas macijauskas gibi şut atmaya başladı... tamam lan tamam. macijauskas gibi olmasa da bekir yarangüme kadar şut atıyordum yani. evde basket oynama olayı, keskin şutörlüğe kadar geldi.
lise zamanı ankara'ya dönünce dedim bir seçmeye falan gireyim. taşra teşkilatında bunların değeri yok. derken türk telekom seçmelerinde denedim kendimi. sadece atıyorum ama başka bi halt ettiğim yok. penetre menetre hak getire. jason kapono gibi takılıyoruz amk. hoca seçti ama yine de. sonradan öğrendim ki şut atmak olayın son raddesiymiş. işin bambaşka boyutları varmış. o tt dönemi hem oyunu öğretti bana hem de okul takımına falan girdik o dönem işte. ama tabi 15 yaşından sonra bazı şeyleri kavramaya çalışınca profesyonel dünya kapıları da açılamadı :( hobi olarak yapıyoruz hala :)
ha ne diyorduk?
evde top oynamak iyidir abi. hele bir çocuk için muazzam aktivitedir. bırakın toz kalksın, sıva dökülsün. nedir yani?*
futbol konusunda pek değil de basketbol konusunda epey faydalı olmuştu bana ama. şimdi efendim bende bunu tetikleyen elbette efes pilsen ve avrupa maçlarıydı o dönemler. takdir edersiniz ki bizim basketbol şubesi o dönemler pek aktif değildi :( neyse, kışın efes bir giriyordu avrupa sahnesine, bologna'sından girip olympiakos'undan çıkıyordu. tau ceramica'dan girip asvel'den çıkıyordu. işte o zamanlardan başladım ben bilekten atma çalışmalarına. önce lego'nun büyük parçalarını kovaya sokmaya falan çalışıyordum ama sonra duvara yapıştırılan portatif pota ve plastik topu gördüm oyuncakçıda. annemi zorla ikna edip aldırdım salya sümük. neden bu kadar zor oldu derseniz? toz, kir, pas derim. :( annem zinhar basketbola veya bilimum sporlara karşı değildi ama evde toz kalkmasıma , vitrin camının inmesine, duvar sıvasının dökülmesine karşıydı :(
sonra babam baktı evde cıngar çıkacak gitti bana voit basket topu aldı. voit o zaman çok değerliydi amk. futboldaki mikasa gibi. neyse ben bulduğum potaya salladım ha salladım o topu. hatta beden derslerinde basketbol oynayacak gruba falan ayrılmaya başladım ki futbolcu tayfa hakkımda "huyumun suyumun" değiştiği hakkında tevatür bile çıkardı... onların ben amk :( neyse, bi ara arvydas macijauskas gibi şut atmaya başladı... tamam lan tamam. macijauskas gibi olmasa da bekir yarangüme kadar şut atıyordum yani. evde basket oynama olayı, keskin şutörlüğe kadar geldi.
lise zamanı ankara'ya dönünce dedim bir seçmeye falan gireyim. taşra teşkilatında bunların değeri yok. derken türk telekom seçmelerinde denedim kendimi. sadece atıyorum ama başka bi halt ettiğim yok. penetre menetre hak getire. jason kapono gibi takılıyoruz amk. hoca seçti ama yine de. sonradan öğrendim ki şut atmak olayın son raddesiymiş. işin bambaşka boyutları varmış. o tt dönemi hem oyunu öğretti bana hem de okul takımına falan girdik o dönem işte. ama tabi 15 yaşından sonra bazı şeyleri kavramaya çalışınca profesyonel dünya kapıları da açılamadı :( hobi olarak yapıyoruz hala :)
ha ne diyorduk?
evde top oynamak iyidir abi. hele bir çocuk için muazzam aktivitedir. bırakın toz kalksın, sıva dökülsün. nedir yani?*
