• 157
    mardin' de kısa dönem askerliğimin son gününe denk gelen şampiyonluk maçımız.

    nöbetçi astsubay da en az benim kadar galatasaraylıydı. er gazinosunda bizim maçı izleyip daha sonra nöbetçi atsubayla birlikte nöbet yerlerini kontrole başladık sırf zaman geçsin diye. öyle uzak bir yerde aracın içinde diğer maçın bitmesini bekledik. sonrasında birliğe nasıl gittiğimizi bilmiyorum. ertesi gün uçağa binip istanbul' a geldiğimde canım annemin havaalanında beni sarı kırmızı çiçeklerle karşılaması da filmin finaliydi. bu maçta ve diğer maçta yaşananlar, maç sonrası beklenilen ve geçmek bilmeyen dakikalar, çalınmaya çalışılan alın terinin allah' ın adaletiyle geri alınması, velhasıl kelam tarihe altın harflerle yazılması gereken bir gündü.
App Store'dan indirin Google Play'den alın