948
hayatımda içim en rahat izlediğim galatasaray maçıdır. fatih terim ve futbolcuların bir yazılım gibi kodlanarak sahaya çıktıkları ilk dakikadan hissedilmiş, en tehlikeli fenerbahçe ataklarında bile zerre kaygı oluşmamıştır. fenerbahçe gündüz kuşağı türk dizilerindeki figüranlar gibi kameranın önünden etkisizce gelip geçmiş, filmin son sahnesinde başrol devleşmiştir. galatasaray camiası 2005-06 sezonundan sonraki en derin katharsisini yaşarken, karşı taraf her bölümü hüsranla sonuçlanan, buna rağmen izlemek zorunda oldukları bir dizi bölümüyle gerilimine gerilim katmış, ortalığı yakıp yıkmıştır. söz konusu yapımın yönetmeninin bir imam olduğunu düşünerek kendilerini avutadursunlar, zira aynı anda fatih terim umuyorum ki oskar'a (şampiyonlar ligi) hazırlanıyor.
