34
sonda söyleyeceğimi baştan söyleyeyim, gelmiş geçmiş en iyi spor belgeseli olmaya aday bir espn yapımı. türkiye'de de sağolsun -altyazıların vasatlığını bir kenara bırakırsak- netflix yayın haklarını satın aldığından abd ile hemen hemen aynı zamanda izliyoruz.
benim için aslında bu belgesel geçmiş günlere bir dönüş oldu; çocukluk heyecanını tekrar içimde hissettim, sırıtarak izliyorum bütün bölümleri. eşime de bölümü komple bitirmek istiyorum beni elleme diyorum. henüz gençliğimin baharında ankara'da anadolu lisesinde okuyan, basket takımında boy gösteren bir velet olarak (kanal d'nin maçı yayını yaptığı aklımda kalmış ama murat murathanoğlu ile yaptığımız bir sohbette show tv olduğunu söylemişti) show tv'de murat murathanoğlu'nun sesiyle haftada bir nba finallerinden seçmece bir maç izler, büyülenirdik. o dönem bulls zaten global bir fenomene dönüşmüş; majesteleri ise tanrı ilan edilmişti.
istediğimiz zaman bu takımı izleyememek, sadece tvde haftada bir görmek gözümüzde bulls takımını daha da büyütüyordu. yeni dönemde her şeyin bu kadar erişilebilir olması biliyorsunuz tüketim çılgınlığını da beraberinde getiriyor; insanlar hemen tüketip, sıkılıp yenisine geçmek istiyor. belgeselin haftalık 2 bölüm yayınlanması da bu açıdan beni yine tatmin etti, bekleme olgusunu unutmuşuz.
bu belgesel bir hanedanlık yaratmanın ne kadar zor olduğunu, şampiyonluk için tek bir etmenin ve yıldızın yeterli olmayacağını, jordan'ın aslında kazanmak uğruna saplantılı bir şekilde kendine -gerekirse olmayan bir rekabet- rakipler yarattığını ve onları yok ettiğini gösteriyor. çok örnek var ama bana saçma gelenlerinden biri; 2. three peatin önemli oyuncularından, 6. adam toni kukoc'un 92 olimpiyatlarında jordan ve pippen ile nasıl da bir anda hedef haline getirildiği ve üstüne gidildiği gibi ilginç anekdotlar da mevcut. majestelerinin kumar bağımlılığı ile 92 dream team takımına isiah thomas'ın seçilmemesi kısmı yüzeysel geçilse de ben genel olarak çok beğendim, majestelerinin ve bulls organizasyonunun adım adım büyümesi, ve jordan'ın neden goat olduğunu çok iyi anlatmış. imdb'de 10 puanı bastım. son bölümleri bende bir air jordan 1 alma hevesi yarattı, fiyatları görünce dedim ki allahtan ekonomimiz uçuşta, hemen vazgeçtim.
kurgu açısından da kronolojik gitmesindense 97-98 sezonu ile geçmişi bağdaştırıp git gel yapması ilgiyi sürekli canlı tutmasında çok faydalı olmuş. espn zaten spor belgesellerinde bir marka.
sanıyorum 3-4 güne çıkacak olan 7. ve 8. bölümde babasının öldürülmesi ile başlayan karanlık dönemi anlatıp ki 6. bölüm tam da böyle bitmiştir; space jam ile beraber gaza getirip son 2 bölümde ise tıpkı jordan'ın son atışı yapıp zirvede bırakması gibi bizi zirveye çıkartıp belgeseli sonlandıracaklar.
son olarak şu müzik eşliğinde: https://www.youtube.com/watch?v=Zn6kiimEsYc
-what time is it?
-game time!
-huh!
benim için aslında bu belgesel geçmiş günlere bir dönüş oldu; çocukluk heyecanını tekrar içimde hissettim, sırıtarak izliyorum bütün bölümleri. eşime de bölümü komple bitirmek istiyorum beni elleme diyorum. henüz gençliğimin baharında ankara'da anadolu lisesinde okuyan, basket takımında boy gösteren bir velet olarak (kanal d'nin maçı yayını yaptığı aklımda kalmış ama murat murathanoğlu ile yaptığımız bir sohbette show tv olduğunu söylemişti) show tv'de murat murathanoğlu'nun sesiyle haftada bir nba finallerinden seçmece bir maç izler, büyülenirdik. o dönem bulls zaten global bir fenomene dönüşmüş; majesteleri ise tanrı ilan edilmişti.
istediğimiz zaman bu takımı izleyememek, sadece tvde haftada bir görmek gözümüzde bulls takımını daha da büyütüyordu. yeni dönemde her şeyin bu kadar erişilebilir olması biliyorsunuz tüketim çılgınlığını da beraberinde getiriyor; insanlar hemen tüketip, sıkılıp yenisine geçmek istiyor. belgeselin haftalık 2 bölüm yayınlanması da bu açıdan beni yine tatmin etti, bekleme olgusunu unutmuşuz.
bu belgesel bir hanedanlık yaratmanın ne kadar zor olduğunu, şampiyonluk için tek bir etmenin ve yıldızın yeterli olmayacağını, jordan'ın aslında kazanmak uğruna saplantılı bir şekilde kendine -gerekirse olmayan bir rekabet- rakipler yarattığını ve onları yok ettiğini gösteriyor. çok örnek var ama bana saçma gelenlerinden biri; 2. three peatin önemli oyuncularından, 6. adam toni kukoc'un 92 olimpiyatlarında jordan ve pippen ile nasıl da bir anda hedef haline getirildiği ve üstüne gidildiği gibi ilginç anekdotlar da mevcut. majestelerinin kumar bağımlılığı ile 92 dream team takımına isiah thomas'ın seçilmemesi kısmı yüzeysel geçilse de ben genel olarak çok beğendim, majestelerinin ve bulls organizasyonunun adım adım büyümesi, ve jordan'ın neden goat olduğunu çok iyi anlatmış. imdb'de 10 puanı bastım. son bölümleri bende bir air jordan 1 alma hevesi yarattı, fiyatları görünce dedim ki allahtan ekonomimiz uçuşta, hemen vazgeçtim.
kurgu açısından da kronolojik gitmesindense 97-98 sezonu ile geçmişi bağdaştırıp git gel yapması ilgiyi sürekli canlı tutmasında çok faydalı olmuş. espn zaten spor belgesellerinde bir marka.
sanıyorum 3-4 güne çıkacak olan 7. ve 8. bölümde babasının öldürülmesi ile başlayan karanlık dönemi anlatıp ki 6. bölüm tam da böyle bitmiştir; space jam ile beraber gaza getirip son 2 bölümde ise tıpkı jordan'ın son atışı yapıp zirvede bırakması gibi bizi zirveye çıkartıp belgeseli sonlandıracaklar.
son olarak şu müzik eşliğinde: https://www.youtube.com/watch?v=Zn6kiimEsYc
-what time is it?
-game time!
-huh!
