• 37
    abdi ipekçi arena'da oynanan ve galatasaray'ın rakibini 76-69 mağlup ettiği, benim de tribünde yerimi aldığım bir zamanların euroleague maçı. bu maçta benim için en önemli detay çok sevdiğim dönemin galatasaray baş antrenörü ergin ataman'ın bulunduğum tribüne selamlama amaçlı el sallarken kendisiyle göz göze gelmemiz ve bana göz kırpıp gülümsemesiydi. tabi aynı anda elde sallıyordu.* maçı izlediğim tribün galatasaray bench'ini saat 11 yönünde çok yakından görüyordu ve o sırada bir takım çılgın taraftarlar bir iki sıra arkadan ergin ataman lehine inanılmaz bir tezahürat yaparken bende ona gülümseyerek el sallıyordum. o da dönüp taraftarı selamlamak için el sallayınca işte o an göz göze geldik ve bana göz kırptı reis. öyle de güzel bir andı. üstelik çok net hatırlıyorum tam da o maçın oynandığı gün ergin ataman'ın galatasarayla birlikte milli takımı da çalıştıracağı açıklanmıştı ve ben buna da çok sevinmiştim. bu göz temasıyla onu bu olay için de tebrik etmiş oldum aynı zamanda.

    öte yandan carlos arroya yine güzel bir performansla seyir zevki yüksek bir maç izlememize vesile olmuştu. adam harbi iyi basketbolcuydu.

    birde taraftar ünal aysal'a müthiş bir sevgi gösterisi yapmıştı bu maç. ben maç boyu aysal'ı oturduğu protokol tribününden tam karşımda ama çok uzaktan görüyordum. sanki fani aysal da onunla beraber izlemişti bu maçı. ben, ünal aysal taraftara ve maça nasıl reaksiyon gösteriyor diye her sayıdan ve tezahürattan sonra aysal'ı gözlemlemeye çalışmıştım. iki elinin parmaklarını birbirine kavuşturmuş ve gözlük takmış şekilde aysal çok ciddi bir şekilde takip etmişti maçı.

    kısacası benim için eğlenceli geçen maçtı ama ben maçları oturarak ve sakin şekilde seyretmeyi seven bir taraftar olarak ilk kez değişik bir tribünde seyrettiğim o maçta arka taraflarda atlaya zıplaya maçı seyreden taraftarı baya garipsemiştim.*
App Store'dan indirin Google Play'den alın