111
neredeyse bütün çocukluğum süresince, abimle birlikte yaptığım eylem. sobanın yanında oturup, ben "mikrofonlarımız şimdi ali sami yen'de" sesini duymayı beklerdim, abim de, "şimdi de mikrofonlarımız inönü stadı'nda" anonsunu beklerdi. arkadan gelen gürültülü sesle gol olduğunu anlardık. ne yazık ki, şampiyon olamadığımız yıllardı ama yine de dinlemekten hiç vazgeçmedim.
radyo deyince aklıma ilk gelen şey, hep maç dinlemek gelir. abimle didişmelerimiz, birbirimizi kızdırmamız, annemin "aaaa çok bağırmayın evin içinde" haşlaması, babamın gülerek bizi izlemesi.
radyoda en son dinlediğim maç da "denizlispor-fenerbahçe" maçıdır. eski açık'ta maçı dinlerken, etrafımdaki herkes "hadi abi maçı bitir" diye bağırıyordu bana.
teknoloji bu kadar geliştikten sonra gerek kalmadı ama çok güzeldi be..
radyo deyince aklıma ilk gelen şey, hep maç dinlemek gelir. abimle didişmelerimiz, birbirimizi kızdırmamız, annemin "aaaa çok bağırmayın evin içinde" haşlaması, babamın gülerek bizi izlemesi.
radyoda en son dinlediğim maç da "denizlispor-fenerbahçe" maçıdır. eski açık'ta maçı dinlerken, etrafımdaki herkes "hadi abi maçı bitir" diye bağırıyordu bana.
teknoloji bu kadar geliştikten sonra gerek kalmadı ama çok güzeldi be..
