784
bu entryi aramızdaki puan farkı 10 ken yazmaya niyetlendim, ancak bugün yazabildim ve puan farkı bugün 5e düşecek muhtemelen.
şampiyon olamayacaklarını düşündüğüm takım. peki neden?
geçenlerde araba kullanmada motor becerilerin önemini anlatan bir yazı okumuştum. konunun şampiyonluk yarışıyla da bağlantılı olduğunu düşünüyorum. yazı kısaca şöyle diyordu; uzun süre araç kullanan insanlar(usta şoförler) bir süre sonra yaptıkları hareketlere dikkat etmeden - hareketleri otomatikleştirerek - tekrar ederler. örneğin vites değiştirirken vites değişikliğine odaklanmayız çünkü binlerce defa tekrar etmişizdir. kontrolü beyin alır, beden uygular. hatta bu yüzden bazen yolu nasıl gittiğimizi dahi anlamayız. farkına vardığımızda varmış oluruz. ancak yaptığımız işi düşünmeye başladığımız andan itibaren işi otomatik yapmayı bırakır manuele alırız. manuele aldığımız her işte kararsızlık riski vardır ve hata payı doğal olarak yükselir. sürüş esnasında kendinizi manuele alırsanız kaza riskiniz artar çünkü kararsız kalma ya da hata yapma ihtimaliniz fazladır.bu durum stresli zamanlarda, hatanın büyük kayıplar getireceği zamanlarda daha sık yaşanır. denemelerde yüksek puan aldığı halde üniversite sınavında çuvallayan öğrenci gibi.
konu futbola gelirse, futbolcular herhangi bir baskı altında değilken defalarca tekrarladıkları oyun planını, çalım, depar atma gibi şeyleri rahatlıkla sergileyebilirler. sivasspor topçularının şimdiye kadar yaptıkları şey buydu. ancak işin içine daha önce hiç yaşanmamış şampiyonluk ihtimali girince hatanın kaybettireceği şey çok büyük olur ve bedenler kendilerini manuele alır. stresle harmanlanmış kararsızlık baş gösterir ve hatalar artmaya başlar. hatalar arttıkça ve takımı yakma korkusundan oyuncular sorumluluk almaktan da kaçınmaya başlar. bunlar zamanla takımı sıradanlaştırır ve hatta vasatın da altına doğru sürükler. üst üste puan kayıpları yanında olumsuz duyguları da getirir ve şampiyonluk elden gider. geçen sene abdullah hunter ve oyuncularının başına gelen de buydu. şimdi bana bursaspor örneği vereceksiniz ama onların durumu biraz daha farklıydı. başlarında dünya kupası 3.sü şenol güneş vardı ve rakipleri looserların looserı fenerbahce idi. keza o şampiyonluğu da bursaspor almadı fenerbahçe verdi. rakipleri biz olsak son haftaya kalmadan havlu atarlardı. malumunuz, bu ligde son düzlüğü en iyi oynayan takım biziz.
konunun bize bakan kısmına gelince, bu sene işimiz geçen seneye göre çok daha zor çünkü rakip tek değil, 4 tane. başakşehir in bu stresi yine kaldıramayacağını düşünürsek geriye fener ve trabzon kalıyor ki trabzon'la maçımız içeride. ersun'la da fener'in şampiyonluk şansının pek de fazla olmadığı kanısındayım. haliyle biz yeterince iyi olursak, hıncal uluç'un cemiyetteki rerere rarara larıyla, taze serum yemiş abdürrahim albayrak' ın yüzüyle bu sene de eğlenmeyi başarırız. artık taktik maktik yok, bam bam bam
şampiyon olamayacaklarını düşündüğüm takım. peki neden?
geçenlerde araba kullanmada motor becerilerin önemini anlatan bir yazı okumuştum. konunun şampiyonluk yarışıyla da bağlantılı olduğunu düşünüyorum. yazı kısaca şöyle diyordu; uzun süre araç kullanan insanlar(usta şoförler) bir süre sonra yaptıkları hareketlere dikkat etmeden - hareketleri otomatikleştirerek - tekrar ederler. örneğin vites değiştirirken vites değişikliğine odaklanmayız çünkü binlerce defa tekrar etmişizdir. kontrolü beyin alır, beden uygular. hatta bu yüzden bazen yolu nasıl gittiğimizi dahi anlamayız. farkına vardığımızda varmış oluruz. ancak yaptığımız işi düşünmeye başladığımız andan itibaren işi otomatik yapmayı bırakır manuele alırız. manuele aldığımız her işte kararsızlık riski vardır ve hata payı doğal olarak yükselir. sürüş esnasında kendinizi manuele alırsanız kaza riskiniz artar çünkü kararsız kalma ya da hata yapma ihtimaliniz fazladır.bu durum stresli zamanlarda, hatanın büyük kayıplar getireceği zamanlarda daha sık yaşanır. denemelerde yüksek puan aldığı halde üniversite sınavında çuvallayan öğrenci gibi.
konu futbola gelirse, futbolcular herhangi bir baskı altında değilken defalarca tekrarladıkları oyun planını, çalım, depar atma gibi şeyleri rahatlıkla sergileyebilirler. sivasspor topçularının şimdiye kadar yaptıkları şey buydu. ancak işin içine daha önce hiç yaşanmamış şampiyonluk ihtimali girince hatanın kaybettireceği şey çok büyük olur ve bedenler kendilerini manuele alır. stresle harmanlanmış kararsızlık baş gösterir ve hatalar artmaya başlar. hatalar arttıkça ve takımı yakma korkusundan oyuncular sorumluluk almaktan da kaçınmaya başlar. bunlar zamanla takımı sıradanlaştırır ve hatta vasatın da altına doğru sürükler. üst üste puan kayıpları yanında olumsuz duyguları da getirir ve şampiyonluk elden gider. geçen sene abdullah hunter ve oyuncularının başına gelen de buydu. şimdi bana bursaspor örneği vereceksiniz ama onların durumu biraz daha farklıydı. başlarında dünya kupası 3.sü şenol güneş vardı ve rakipleri looserların looserı fenerbahce idi. keza o şampiyonluğu da bursaspor almadı fenerbahçe verdi. rakipleri biz olsak son haftaya kalmadan havlu atarlardı. malumunuz, bu ligde son düzlüğü en iyi oynayan takım biziz.
konunun bize bakan kısmına gelince, bu sene işimiz geçen seneye göre çok daha zor çünkü rakip tek değil, 4 tane. başakşehir in bu stresi yine kaldıramayacağını düşünürsek geriye fener ve trabzon kalıyor ki trabzon'la maçımız içeride. ersun'la da fener'in şampiyonluk şansının pek de fazla olmadığı kanısındayım. haliyle biz yeterince iyi olursak, hıncal uluç'un cemiyetteki rerere rarara larıyla, taze serum yemiş abdürrahim albayrak' ın yüzüyle bu sene de eğlenmeyi başarırız. artık taktik maktik yok, bam bam bam
