• 665
    22. şampiyonluğun geldiği o unutulmaz mücadele. işyerinde izlediğim için ve aynı zamanda da işimin son günü olduğu için çifte mutluluk yaşadığım bir gündü.

    işyerinde maç takip etmek zor bir şey. bakman gereken mailler, cevaplaman gereken sorularla beraber maç günleri bir eziyete dönüşür. ancak bu maç özelinde ne işi ne soruları düşünecek bir an olmuştu. hele ki ilk yarı bitip soyunma odasına yenik gittiğimiz an koltuğa çivilendim. ancak umudun adı galatasaray. ikinci yarı maçı çevirecek bir takım vardı. feghouli’nin golü geldiğinde ise kocaman insan bir çocuğa döndü. sayılmayan iki golün ardından onyekuru’nun attığı golü ise artık ayakta bekliyordum. sonrası saha içinde futbolcuların, ekran başında benim sinir harbim. bitiş düdüğüyle beraber ise mideden başlayıp beyne doğru çıkan bir heyecan dalgası. unutulmaz tarihe atılan bir imza daha.

    çok şampiyonluk görmenin getirdiği o doyum hissiyatı hiçbir zaman varolmuyor. hep daha fazlasını istiyor insan. ancak daha önemlisi ise sahadaki ruhu görmek, bu ruhun senin vücuduna sirayet etmesini istemek. daha nice şampiyonluklar görmek ümidini ise buraya yazmak en anlamlı geleni.
App Store'dan indirin Google Play'den alın