37
19/20 sezonunda futbolcu kalitesi bazında değil, teknik kadro performansı bazında tartışılması gerekendir.
şampiyon olduğumuz 17/18 sezonunda önce gomis'in abartı performansı, sonra da kapanışa doğru rodrigues'in bir daha sergileyemeyeceği fantastik sol açık performansı sayesinde ama ortaya organizasyon namına hiç bir şey koymadan şampiyon olduk.
18/19 sezonunda ciddi bir rakibimiz yoktu. başakşehir bir siyasi proje takımıydı. iptal edilen ibb seçimlerinden sonra başakşehir'e uygulanan hakem yardımları da sona erince zaten yarıştan elendiler. bu sezonda da onyekuru ve feghouli müthiş bireysel performanslar sergilediler. takımı ayakta tutan bu bireysel performanslardı. ama takım olmak adına, hücum seti, defans organizasyon falan göremedik sahada. bir devrede 20 gol atan diagne'ye pozisyon hazırlayamadık.
tabi ki bu iki sezonun da bir diğer kahramanı yine bireysel performansı ile muslera idi. düşünün, bu iki sezonda hangi forvetimiz takım tarafından organize edilen çalışılmış bir atak sonucu gol attı? hep mi futbolcular suçlu?
bu sezon ise durum farklı. taktik anlayışı yüksek, bireysel skor üretme manasında ise o kadar verimli olmayan futbolcularımız var. bana göre aslında diğer sezonlara nazaran oldukça kaliteli bir kadro profili oluştu. yani takım olsak, en azından olmayı denesek çok güzel şeyler yapacaz. eldeki kadro tam da teknik adamın meziyetlerini ortaya çıkaracak bir kadro.
koca bir ilk yarı luyindama, marcao, donk, nzonzi gibi oyuncuların bazen hepsinin sahada yer almasına rağmen bir tane bile duran top golümüz yok. bu takım ne çalışıyor bilmiyorum. kondisyon olarak yerlerdeyiz. taktik olarak yerlerdeyiz. kötü takımların lige tutunma silahı duran toplardır. onlardan da sadece gol yiyoruz.
burda kalkıp fransa milli takımı oyuncusuyken galatasaray'a gelmiş nzonzi'yi gömmeye, epl'de göze batan bir performans sergileyip hollanda milli takımında oynayan babel'e ruhsuz demeye, 11 aralık 2019 paris saint germain galatasaray maçı'nda sahada ezilen lemina'yı eleştirmeye falan gerek yok. hep yazıyorum bizim oyuncularımız sahada yalnızları oynuyor. fatih terim iki sezonda da bireysel işlerle şampiyon olmaya çok alıştı. kalitesi bu kadar yüksek bir futbolcu gurubunun tamamı formsuzsa suçlu belki de teknik adamdır? nitekim ara transfer dönemi için adı çıkan isimler de shaqiri ve onyekuru. tam bireysel performans adamları.
oyuncuların geçmişlerine yatırımı eleştirip geleceklerine yatırım isteyen fatih terim kendi teknik adamlığının da geçmişinden bu kadar faydalanmamalı, biraz geleceğine odaklanmalı. bu futbol işte en fazla ligde başarı getiriyor. o da bitik takımlara karşı. azıcık organize bir avrupa takımı çıkınca karşımıza adamlar bizi duvardan duvara vuruyor.
iddia ediyorum falcao sakatlanmasaydı ligin ilk yarısında gireceği pozisyon sayısı şu ankinden pek de fazla olmazdı. çünkü ne ofansta, ne defansta, ne duran toplarda bu takım bir şey ü-re-te-mi-yor. koşamıyor bile. artık kadro seçimindeki adaletsizliği geçtim. ama organize bir ümraniyespor bile karşımızdaysa rakip kaleye gidemiyoruz. çünkü sahada kusura bakmayın ama barcelona'yı izlediyseniz görmüşsünüzdür, messi'nin bile yardıma ihtiyacı var. tüm takım adama yardımcı oluyor.
dün baskı yaptığımız bir kaç an vardı. psg'yi izledim. en uçtan neymar depar atıp defanstan top çıkardı. bir defansında icardi sağ beke koştu, sol bekten adama diagonal pas attılar, korner direğinin bir kaç metre ötesinde topla buluştu ve takımını hücuma çıkardı.
bu işleri yapacak oyuncularımız var. lemina, ömer, belhanda, feghouli... aslında genel olarak mücadeleci bir kadro olduğumuzu düşünüyorum. bu adamlar bu işleri yapmaktan çekinecek yapıda futbolcular değiller. mesele bana göre malesef teknik kadroda.
kontra yapacak hızlı oyuncuya sahip değilmişiz. milli takımı inceledin mi hiç? cengiz, abdulkadir falan hep sakattı. burak'la, cenk'le oynadık. kim vardı kontraya çıkacak. ama sağlam bir taktik anlayış, birbirine yardım eden bir takım... netice ortada. şenol güneş korkaklık etmese rahatlıkla grubu lider tamamlayacaktık.
hep diyorum hoca çağın gerisinde kaldı. çağı geçtim kendisinin de gerisinde kaldı. ya toparlanacak, ya da bu diyardan gidecek.
şampiyon olduğumuz 17/18 sezonunda önce gomis'in abartı performansı, sonra da kapanışa doğru rodrigues'in bir daha sergileyemeyeceği fantastik sol açık performansı sayesinde ama ortaya organizasyon namına hiç bir şey koymadan şampiyon olduk.
18/19 sezonunda ciddi bir rakibimiz yoktu. başakşehir bir siyasi proje takımıydı. iptal edilen ibb seçimlerinden sonra başakşehir'e uygulanan hakem yardımları da sona erince zaten yarıştan elendiler. bu sezonda da onyekuru ve feghouli müthiş bireysel performanslar sergilediler. takımı ayakta tutan bu bireysel performanslardı. ama takım olmak adına, hücum seti, defans organizasyon falan göremedik sahada. bir devrede 20 gol atan diagne'ye pozisyon hazırlayamadık.
tabi ki bu iki sezonun da bir diğer kahramanı yine bireysel performansı ile muslera idi. düşünün, bu iki sezonda hangi forvetimiz takım tarafından organize edilen çalışılmış bir atak sonucu gol attı? hep mi futbolcular suçlu?
bu sezon ise durum farklı. taktik anlayışı yüksek, bireysel skor üretme manasında ise o kadar verimli olmayan futbolcularımız var. bana göre aslında diğer sezonlara nazaran oldukça kaliteli bir kadro profili oluştu. yani takım olsak, en azından olmayı denesek çok güzel şeyler yapacaz. eldeki kadro tam da teknik adamın meziyetlerini ortaya çıkaracak bir kadro.
koca bir ilk yarı luyindama, marcao, donk, nzonzi gibi oyuncuların bazen hepsinin sahada yer almasına rağmen bir tane bile duran top golümüz yok. bu takım ne çalışıyor bilmiyorum. kondisyon olarak yerlerdeyiz. taktik olarak yerlerdeyiz. kötü takımların lige tutunma silahı duran toplardır. onlardan da sadece gol yiyoruz.
burda kalkıp fransa milli takımı oyuncusuyken galatasaray'a gelmiş nzonzi'yi gömmeye, epl'de göze batan bir performans sergileyip hollanda milli takımında oynayan babel'e ruhsuz demeye, 11 aralık 2019 paris saint germain galatasaray maçı'nda sahada ezilen lemina'yı eleştirmeye falan gerek yok. hep yazıyorum bizim oyuncularımız sahada yalnızları oynuyor. fatih terim iki sezonda da bireysel işlerle şampiyon olmaya çok alıştı. kalitesi bu kadar yüksek bir futbolcu gurubunun tamamı formsuzsa suçlu belki de teknik adamdır? nitekim ara transfer dönemi için adı çıkan isimler de shaqiri ve onyekuru. tam bireysel performans adamları.
oyuncuların geçmişlerine yatırımı eleştirip geleceklerine yatırım isteyen fatih terim kendi teknik adamlığının da geçmişinden bu kadar faydalanmamalı, biraz geleceğine odaklanmalı. bu futbol işte en fazla ligde başarı getiriyor. o da bitik takımlara karşı. azıcık organize bir avrupa takımı çıkınca karşımıza adamlar bizi duvardan duvara vuruyor.
iddia ediyorum falcao sakatlanmasaydı ligin ilk yarısında gireceği pozisyon sayısı şu ankinden pek de fazla olmazdı. çünkü ne ofansta, ne defansta, ne duran toplarda bu takım bir şey ü-re-te-mi-yor. koşamıyor bile. artık kadro seçimindeki adaletsizliği geçtim. ama organize bir ümraniyespor bile karşımızdaysa rakip kaleye gidemiyoruz. çünkü sahada kusura bakmayın ama barcelona'yı izlediyseniz görmüşsünüzdür, messi'nin bile yardıma ihtiyacı var. tüm takım adama yardımcı oluyor.
dün baskı yaptığımız bir kaç an vardı. psg'yi izledim. en uçtan neymar depar atıp defanstan top çıkardı. bir defansında icardi sağ beke koştu, sol bekten adama diagonal pas attılar, korner direğinin bir kaç metre ötesinde topla buluştu ve takımını hücuma çıkardı.
bu işleri yapacak oyuncularımız var. lemina, ömer, belhanda, feghouli... aslında genel olarak mücadeleci bir kadro olduğumuzu düşünüyorum. bu adamlar bu işleri yapmaktan çekinecek yapıda futbolcular değiller. mesele bana göre malesef teknik kadroda.
kontra yapacak hızlı oyuncuya sahip değilmişiz. milli takımı inceledin mi hiç? cengiz, abdulkadir falan hep sakattı. burak'la, cenk'le oynadık. kim vardı kontraya çıkacak. ama sağlam bir taktik anlayış, birbirine yardım eden bir takım... netice ortada. şenol güneş korkaklık etmese rahatlıkla grubu lider tamamlayacaktık.
hep diyorum hoca çağın gerisinde kaldı. çağı geçtim kendisinin de gerisinde kaldı. ya toparlanacak, ya da bu diyardan gidecek.
