366
rezil bir mantalite ile yenildiğimiz maç. (bkz: #2794092). kesinlikle maçtan öncede yazacağımı kanıtlamak istedim ki sonra skora göre yorum yaptı demeyesiniz diye. ilk olarak bu takımı ben kurmadım. elimiz kolumuz bağlı halde iken böyle bir kadro kurduk. kadronun uyumunu, kadroyu isteyen, toplayan ekip düşünmeli. bu kadronun birbiri ile olan uyumsuzluğunu, sokaktan geçen alelade bir insan bile görebilir. takım kurulurken, mutlaka sağlık geçmişi taranır diye biliyorum. gol atsın diye getirdiğimiz falcao sanırım 9 ( dokuz) maç kaçırdı. sakatlığı hakkında bir açıklama görmedim neye bağlı neyden kaynaklı bir sakatlık bilgimiz yok. sen maaş bütçenin önemli bir kısmını falcaoya verir, 9 maç oynatamazsan işler burada sarpa sarar. dönelim orta sahaya. lemina eğer sakat ise dinlensin, iyileşsin sonra oynasın. papatya falı gibi bir maç var 4 maç olmama durumu bize orta sahada belirsizlik ve uyumun yakalanamamasını getiriyor. daha hızlı daha seri daha akıllı diye aldığımız serinin ne yapmak istediğini bu haftaya kadar anlamadım. belhanda artık sabır taşını çatlatıyor. özellikle babele top gelince takımın ritmini ne kadar bozduğuna bir dikkat edin rica ediyorum. kontramsı bir atak yakalıyoruz, topu babele veriyoruz, babel topu alıyor ve 5 sn duruyor. tüm defans yerine geçiyor, elimizdeki hızlı hücum şansını bitiriyoruz. tüm 90 dakika 1-2 defa dripling ile adam geçiyor ama sonuca bağlayamıyor. top gelir, şut çeker diyoruz puana kadar sanırım 2 defa işledi. peki diğer bölümler ? bu takım hiçbirşeyi oynamıyor. bu takımın eline müthiş fırsatlar geçmişti hepsini elinin tersiyle itti. sene sonu ne olur bilemem ancak rezalet durumdayız. oyun planı diye birşeyimiz varsa gelin söyleyin bende utanayım tüm yazdıklarımdan. iyi-kötü bir plan. yok. bizim tek planımız topu alan kişinin bireysel becerisi. ne savunma arkasına sarkma çabası, ne hızlı kanat oyunu, ne orta kafa gol oyunu. yok hiçbiri yok. hız yok, pas hatası çok. arenada taraftarımızın hayhuyuyla alıyoruz puanları. gerçekten yazık. oyuncu değişiklikleri ise artık facia boyutuna evrildi. ben daha çok yazarım ama değişecek birşey olmayacak. kardeşimin senelerdir bir hayali vardı eve digitürk bağlatmak. benden çok kendisi kahvehane köşelerinde kar-çamur dinlemeden gitti maçları izledi, internetten izleyebildiğimiz kadar izledik, rahat edelim dedik aldık. size yeminler olsun her maç sonu sinir krizlerine giriyorum. ben stada, deplasmana giden taraftarın haline acıyorum. paralarına, emeklerine yazık. ben her sene şampiyonluk beklemiyorum ancak, ben her maçta mücadele, oyun planı ve oyun aklı bekliyorum ki bir taraftarın, takımından bekleyebileceği, talep edeceği en doğal şeylerdir bunlar. uzun ve hatalar ile dolu bir yazı oldu kusuruma bakmayın ancak haftaların birikmişini atmaya çalıştım. biz şampiyonluk olalım, olmayalım ama mücadele eden futbolcular, oyunda bir plan, kenarda ise forma adaleti bekliyorum.
