656
insan bazen o kadar heyecanlanır ki tezahürat yapmayı bile beceremez. ilk golü yiyene kadar o haldeydim. bağırmaya başlıyorum daha 5 saniye geçmeden iç sesim “ah kalbim” diyor bırakıyorum bağırmayı. golü yiyince tosuncuk topa öyle bir vurdu ki, sanki file olmasa benim suratıma gelecekti o top. o an ulan kaybedecek ne kaldı zaten düşüncesiyle başladım yardırmaya. maç boyunca bildiğim ne kadar küfür varsa savurdum, aynı zamanda çok dua ettim.*
en çok da onyekuru’nun golüne sevinememek koydu. iptal edilen 2 golde de arkadaşlarla birbirimizi yumrukladık yerlerde süründük sevinirken. asıl golü atınca bekledik, yine iptal olacak diye sevinemedik. sevinmediğimiz gol iptal olmadı anasını satayım. gerçi iyi ki olmadı.
en çok da onyekuru’nun golüne sevinememek koydu. iptal edilen 2 golde de arkadaşlarla birbirimizi yumrukladık yerlerde süründük sevinirken. asıl golü atınca bekledik, yine iptal olacak diye sevinemedik. sevinmediğimiz gol iptal olmadı anasını satayım. gerçi iyi ki olmadı.
