2184
aslında memleketimizin her bir köşesi ayrı ayrı hikayeler barındırıyor. mutluluklarıyla mutlu oluyor, üzüntülerini de bütün kalbimizle paylaşıyoruz. bir olmamız gerektiğinde bir oluyor, gerekirse dertlerine derman olmaya koşuyoruz.
aynı kahve de maç izlerken can ciğer olduğumuz arkadaşımız, ayrı bir günde kendi sahasında deplasmana gelen başka bir kişiye saldırıyor. aslında daha önce birlikte maç izlediği arkadaşı gibi birine... maalesef fanatiklikten gözü kör olmuş taraftar değerlerinden uzaklaşıyor.
yıllar öncesinde stadı yarıdan ikiye bölüp, kendi sahası deplasmanı farketmeden aynı stadın önünde toplanıp tribüne giren iki farklı taraftar, şimdiki zamanlarda bırak yan yana maç izlemeyi sosyal medyalar da bile birbirini hazmedemez hale geliyor. konu birlik beraberlik vatan davası iken bir araya gelen farklı renklere gönül vermiş taraftar, maalesef sonraki bir zamanda medyanın, bazen futbolcuların, bazen fanatik grupların ve en önemlisi de çoğu zaman yöneticilerin kendini bilmez tavırları ve konuşmaları yüzünden birbirine giriyor.
aslında bizler güzel insanlarız galatasaraylısı, fenerbahçelisi, beşiktaşlısı, trabzonsporlusu ve sayamadığım daha nice takım taraftarları olarak. bize sahasında yapmadığını bırakmayan taraftarın tuttuğu takımın videosuyla duygulanabiliyor, bir anda kendimizi formasız kalmış çocuğun yerine koyabiliyoruz ve eminim ki hangi takımı tuttuğu önemli olmadan yanında olsaydık o çocuğa o formayı alacak kadar duygusal ve bilinçli olabiliyoruz.
yeter ki hangi takıma gönül verirsek verelim olaylara at gözlüğü ile bakmayalım. kesinliği su götürmeyen hata herkes için hata, doğru da herkes için doğrudur. umarım herkesin birine saygı duyduğu nice futbol müsabakaları görürüz. tabi ki rekabet, hırs ve birbirimizle tatlı takışmalarımız olamazsa olmazımız.
aynı kahve de maç izlerken can ciğer olduğumuz arkadaşımız, ayrı bir günde kendi sahasında deplasmana gelen başka bir kişiye saldırıyor. aslında daha önce birlikte maç izlediği arkadaşı gibi birine... maalesef fanatiklikten gözü kör olmuş taraftar değerlerinden uzaklaşıyor.
yıllar öncesinde stadı yarıdan ikiye bölüp, kendi sahası deplasmanı farketmeden aynı stadın önünde toplanıp tribüne giren iki farklı taraftar, şimdiki zamanlarda bırak yan yana maç izlemeyi sosyal medyalar da bile birbirini hazmedemez hale geliyor. konu birlik beraberlik vatan davası iken bir araya gelen farklı renklere gönül vermiş taraftar, maalesef sonraki bir zamanda medyanın, bazen futbolcuların, bazen fanatik grupların ve en önemlisi de çoğu zaman yöneticilerin kendini bilmez tavırları ve konuşmaları yüzünden birbirine giriyor.
aslında bizler güzel insanlarız galatasaraylısı, fenerbahçelisi, beşiktaşlısı, trabzonsporlusu ve sayamadığım daha nice takım taraftarları olarak. bize sahasında yapmadığını bırakmayan taraftarın tuttuğu takımın videosuyla duygulanabiliyor, bir anda kendimizi formasız kalmış çocuğun yerine koyabiliyoruz ve eminim ki hangi takımı tuttuğu önemli olmadan yanında olsaydık o çocuğa o formayı alacak kadar duygusal ve bilinçli olabiliyoruz.
yeter ki hangi takıma gönül verirsek verelim olaylara at gözlüğü ile bakmayalım. kesinliği su götürmeyen hata herkes için hata, doğru da herkes için doğrudur. umarım herkesin birine saygı duyduğu nice futbol müsabakaları görürüz. tabi ki rekabet, hırs ve birbirimizle tatlı takışmalarımız olamazsa olmazımız.
