7030
gördüğüm en kötü başkan. sadece galatasaray özelinde değil, ünvanı başkan olan herhangi birileri arasında gördüğüm en kötüsü. sivil toplum örgütü başkanı olur, meslek odası başkanı olur, amerikan başkanı hatta sınıf başkanı. bu kadar kötüsünü görmedim.
o yüzden açıkçası son icraatı beni pek şaşırtmadı. asıl eleştirilmesi gereken olayın buralara kadar gelmesine seyirci kalan yönetim. gerçi yönetimin fiyaskoları dağları aştı ama bu başlık onların konusu değil.
aslında yaşanan son olaya başka bir açıdan da bakmak lazım. ülke futbolunda bir takıma başkan olunca özel bir statü kazanıyorsun. özellikle büyük kulüp başkanı olmuşsan ülkede adını duymayan kalmaz, yaptığın işi, şirketini herkes duyar, bir anda müthiş bir bağlantı ağına sahip olursun. gittiğin her mekanda birinci sınıf ağırlanır, devletin valisinden, cumhurbaşkanına kadar herkes bir telefon kadar uzağında olur. avrupada mesela eğer kulüp satın alınmamışsa çok taraftar bilmez kulüp başkanı falan. ama kurumsallık vardır belli bir işleyiş vardır. memlekette başkanlardan elini cebine atması beklenir. kasa kolaylığı dediler buna son zamanlarda daha kurumsal göstermek için:)
şimdi soru şu; bizim dursun 3 yılda başkanlığı döneminde yaptığı bu kişisel reklamı, para karşılığı yaptırmaya kalksa ne kadar ödemesi gerekecekti? bir kere bile cumhurbaşkanıyla 5 dakika görüşme ayarlayabilir miydi? biraz zor gibi.olaya bu açıdan bakınca hukuksal bir bağlayıcılığı olmasa da dursun özbek alacağından kat be kat daha fazla borçludur kulübe. her başkan için geçerlidlr bu.
ama günün sonunda kulüpten alacaklı ve parasını istiyor. dünyanın en rezil hareketini yapıp kulübünü icraya verebiliyor. çok salladığımız tüpçü bile yapmadı kulübüne bunu. hatta alacaklarını tlye çevirdi, bir kısmını hibe etti bir kısmını sponsorluk yoluyla tahsil etti. yani çeşitli yollar denenebilirdi. maalesef mevcut yönetimin de gayretleriyle bu noktaya geldi iş. şimdi karşı dava açmaya hazırlanıyorlarmış. işleri güçleri böyle davalarla vakit kazanmak, sorunları ötelemek. keşke daha şeffaf bir süreç işletip direkt iletişim kurulsaydı, belli vadelerle hatta tl üzerinden anlaşılıp ödemeler yapılsaydı. bir yolu elbet bulunurdu ama görünen o ki kişisel ego ve çıkarlar her iki taraf için de galatasaraydan çok daha ötede.
o yüzden açıkçası son icraatı beni pek şaşırtmadı. asıl eleştirilmesi gereken olayın buralara kadar gelmesine seyirci kalan yönetim. gerçi yönetimin fiyaskoları dağları aştı ama bu başlık onların konusu değil.
aslında yaşanan son olaya başka bir açıdan da bakmak lazım. ülke futbolunda bir takıma başkan olunca özel bir statü kazanıyorsun. özellikle büyük kulüp başkanı olmuşsan ülkede adını duymayan kalmaz, yaptığın işi, şirketini herkes duyar, bir anda müthiş bir bağlantı ağına sahip olursun. gittiğin her mekanda birinci sınıf ağırlanır, devletin valisinden, cumhurbaşkanına kadar herkes bir telefon kadar uzağında olur. avrupada mesela eğer kulüp satın alınmamışsa çok taraftar bilmez kulüp başkanı falan. ama kurumsallık vardır belli bir işleyiş vardır. memlekette başkanlardan elini cebine atması beklenir. kasa kolaylığı dediler buna son zamanlarda daha kurumsal göstermek için:)
şimdi soru şu; bizim dursun 3 yılda başkanlığı döneminde yaptığı bu kişisel reklamı, para karşılığı yaptırmaya kalksa ne kadar ödemesi gerekecekti? bir kere bile cumhurbaşkanıyla 5 dakika görüşme ayarlayabilir miydi? biraz zor gibi.olaya bu açıdan bakınca hukuksal bir bağlayıcılığı olmasa da dursun özbek alacağından kat be kat daha fazla borçludur kulübe. her başkan için geçerlidlr bu.
ama günün sonunda kulüpten alacaklı ve parasını istiyor. dünyanın en rezil hareketini yapıp kulübünü icraya verebiliyor. çok salladığımız tüpçü bile yapmadı kulübüne bunu. hatta alacaklarını tlye çevirdi, bir kısmını hibe etti bir kısmını sponsorluk yoluyla tahsil etti. yani çeşitli yollar denenebilirdi. maalesef mevcut yönetimin de gayretleriyle bu noktaya geldi iş. şimdi karşı dava açmaya hazırlanıyorlarmış. işleri güçleri böyle davalarla vakit kazanmak, sorunları ötelemek. keşke daha şeffaf bir süreç işletip direkt iletişim kurulsaydı, belli vadelerle hatta tl üzerinden anlaşılıp ödemeler yapılsaydı. bir yolu elbet bulunurdu ama görünen o ki kişisel ego ve çıkarlar her iki taraf için de galatasaraydan çok daha ötede.
