86
gezi parkı olaylarında yaşanan olağanüstü ortamın yarattığı olağanüstü birlikteliğe verilmiş olan isim. biber gazından gözün gözü görmediği, çantalarda talcidli sütlerin dolaştığı o unutulmaz günlerden birinde galatasaray, fenerbahçe ve beşiktaş formalı üç kişinin omuz omuza çekilmiş fotoğrafının altına düşülmüş mükemmel bir nottan ibaretti aslında.
her güzel şey gibi sündürülmeye, kullanıla kullanıla içi boşaltılmaya falan çalışılmıştır. güzel ve tutan bir esprinin boku çıkana kadar kullanılması gibi, amacından ve özünden farklı konularda ve şekillerde kullanılmaya çalışılmıştır gezi sonrası dönemde. tıpkı ali ismail korkmaz fenerbahçe yıkılmaz örneğinde olduğu gibi...
gezi parkı, 12 eylül sonrası 30 küsur sene sıkılan ama kapağı açılmayan bir diş macununun patlaması gibi bişeydi. bir neslin politize olduğu, ilk eylem deneyimini yaşadığı, ilk biber gazını ve ilk polis dayağını yediği, faşizm ve polis terörü gibi kavramlarla tanıştığı müthiş bir tecrübeydi.
işte istanbul united o günlerin en güçlü takımıydı. çünkü 30 küsur yıllık dönemde, devletin de tercihiyle polisle sürekli haşır neşir olan, biber gazı oley tezahüratını yıllardır yapan, orantısız güç kavramını uzun yıllar önce tanımış olan taraftarlardan oluşuyordu. tecrübeleri bir kenara, bir araya gelmeleri bile insanları "olağanüstü bişeyler oluyor" heyecanına sevkeden bir olaydı. bu yönüyle meydanlarda olan insanlara her seferinde güven ve cesaret verdiler.
sanılanın aksine sadece çarşı değil, hemen her şehirde her tribün grubundan yüzlerce binlerce insan bizzat yer aldı olaylarda. tıpkı farklı kesimlerden diğer milyonlar gibi... zaten 2000'li yılların ortalarından beri medya ve "entel" kitlenin de yardımıyla reklam budalası olan hatta çoğu zaman beşiktaş'ın önüne çıkan çarşı bu olaylarda da bol bol "ekmeğini" yese de 1453 kartalları vakasında görüldüğü gibi bedelini en fazla ödeyen oldu. diğer tribünler payına düşense passolig ile başlayıp önemli günlerde "cumhurbaşkanlığı danışma ofisi"nden revize ortak pankartların falan asıldığı bir otokontrol dönemi oldu.
işbu entry gezi parkı olaylarında hayatını kaybeden 8 sivile adanmıştır...
her güzel şey gibi sündürülmeye, kullanıla kullanıla içi boşaltılmaya falan çalışılmıştır. güzel ve tutan bir esprinin boku çıkana kadar kullanılması gibi, amacından ve özünden farklı konularda ve şekillerde kullanılmaya çalışılmıştır gezi sonrası dönemde. tıpkı ali ismail korkmaz fenerbahçe yıkılmaz örneğinde olduğu gibi...
gezi parkı, 12 eylül sonrası 30 küsur sene sıkılan ama kapağı açılmayan bir diş macununun patlaması gibi bişeydi. bir neslin politize olduğu, ilk eylem deneyimini yaşadığı, ilk biber gazını ve ilk polis dayağını yediği, faşizm ve polis terörü gibi kavramlarla tanıştığı müthiş bir tecrübeydi.
işte istanbul united o günlerin en güçlü takımıydı. çünkü 30 küsur yıllık dönemde, devletin de tercihiyle polisle sürekli haşır neşir olan, biber gazı oley tezahüratını yıllardır yapan, orantısız güç kavramını uzun yıllar önce tanımış olan taraftarlardan oluşuyordu. tecrübeleri bir kenara, bir araya gelmeleri bile insanları "olağanüstü bişeyler oluyor" heyecanına sevkeden bir olaydı. bu yönüyle meydanlarda olan insanlara her seferinde güven ve cesaret verdiler.
sanılanın aksine sadece çarşı değil, hemen her şehirde her tribün grubundan yüzlerce binlerce insan bizzat yer aldı olaylarda. tıpkı farklı kesimlerden diğer milyonlar gibi... zaten 2000'li yılların ortalarından beri medya ve "entel" kitlenin de yardımıyla reklam budalası olan hatta çoğu zaman beşiktaş'ın önüne çıkan çarşı bu olaylarda da bol bol "ekmeğini" yese de 1453 kartalları vakasında görüldüğü gibi bedelini en fazla ödeyen oldu. diğer tribünler payına düşense passolig ile başlayıp önemli günlerde "cumhurbaşkanlığı danışma ofisi"nden revize ortak pankartların falan asıldığı bir otokontrol dönemi oldu.
işbu entry gezi parkı olaylarında hayatını kaybeden 8 sivile adanmıştır...
