33998
baştan söyleyeyim ben tarafsız bir gözlemci değilim, hiç olmadım! iş galatasaray’a gelince, hiç değilim çünkü babam beni 10 yaşım civarında metin oktay ile turgay şeren’in de bulunduğu ankara’daki galatasaray kampına götürdüğünden bu yana koyu galatasaraylıyım. (bu arada bunun babamın beni büyütürken yapmış olduğu ikinci olumlu katkının da olduğunu söylemeliyim. diğer olumlu katkısı da beni bir çok kötü adete alıştırmak oldu.)
kanalı açar açmaz acaba yanlış bir kanal mı açtım diye kuşkuya düştüm çünkü bence stattan değil yeni türkiye’nin çok sevdiği türkü barlardan bir tanesinden naklen yayın yapılıyor sandım.
futbolcular tek tek sahaya çıkmaya başlamadan önce bir takım insanlar ellerinde mikrofon, sahneye çıkıp şarkılar söylediler. hiç bir tanesini tanımıyordum, şarkılarını galiba benim dışımda herkes ezbere biliyor olmalı ki statta herkes birlikte söylüyordu.
repertuvarları benim kafamdaki galatasaray imajına pek bağdaştırmadığı kadar arabeskti.
arkadaşlara "bunlar yeni türkiye'nin yıldızları mı?" diye sordum.
pek net cevap alabildiğim söylenemez. "peki bunları bu gece için kim seçti, fatih terim mi?" diye de sordum. gelen cevap "abdürrahim albayrak seçmiş" şeklinde oldu.
eğer öyleyse abdürrahim albayrak ile müzik zevkimiz katiyen çakışmıyor.
gayet tabii ki böyle bir gecede caz ağırlıklı veya en azından soft caz repertuvarlı bir gösteri olsun demiyorum. ancak daha yaz şarkıları ruhuna uygun gençleri dans ettiren ve coşturan müzik ağırlıklı olsaydı daha iyi olurdu.
daha sonra yorumları da dinledim erman toroğlu da sanki benim düşündüğüm gibi düşünüyormuşçasına konuştu.
düşünün konserleri dinledikten sonra bir ara müslüm baba'dan bir parça çaldılar bana bu bile içime yaşam coşkusu veren güzellikte geldi.
tek tek stada çağrılan futbolcular kendi seçtikleri parçalar eşliğinde çıkıyorlardı sahaya. gözlemlediğim kadarıyla onların müzik zevkleri abdürrahim bey’den çok daha iyi bence.
galatasaray’ın az sayıda olan türk futbolcularının önemli bölümü sahaya çıkarken arabesk türü tercih etmişler. anladığım kadarıyla türkiye’de bir arabesk duygu patlaması yaşanıyor. bu koşullarda ne olmasını bekliyordun diyorsanız size cevabım da yorum yok olacak.
latin kökenli futbolcular beni şaşırtmayarak güzel danslar ederek çıktılar stada. sadece bir futbolcunun seçtiği parça beni biraz şaşırttı. siyahi futbolcu bir rap şarkısı seçmiş ve şarkıda devamlı 'niggar' deniliyordu. yanlışlık mı yaptı yoksa bizimle ve kendisiyle dalga mı geçmek için hınzırca bunu mu seçti anlayamadım. (bu arada bu siyahi lafından hiç de hoşlanmadığımı da belirtmeliyim. ne yani siyahi diyerek nazik mi olunduğu sanılıyor da düz zenci diyemiyoruz artık bilemiyorum.)
araştırmacı gazetecilik faaliyetimin sonunda abd’de bulunan fenerbahçeli oğluma ekranın ‘şampiyon galatasaray’ yazan anından fotosunu çekip yolladım. sonra "bir de iyi haberim var sana, fenerbahçe bu yıl kümeye düşmedi de" dedim.
bu beni çok mutlu etti ama aynı şeyi oğlum için söyleyebilmem mümkün değil...
serdar turgut *
kanalı açar açmaz acaba yanlış bir kanal mı açtım diye kuşkuya düştüm çünkü bence stattan değil yeni türkiye’nin çok sevdiği türkü barlardan bir tanesinden naklen yayın yapılıyor sandım.
futbolcular tek tek sahaya çıkmaya başlamadan önce bir takım insanlar ellerinde mikrofon, sahneye çıkıp şarkılar söylediler. hiç bir tanesini tanımıyordum, şarkılarını galiba benim dışımda herkes ezbere biliyor olmalı ki statta herkes birlikte söylüyordu.
repertuvarları benim kafamdaki galatasaray imajına pek bağdaştırmadığı kadar arabeskti.
arkadaşlara "bunlar yeni türkiye'nin yıldızları mı?" diye sordum.
pek net cevap alabildiğim söylenemez. "peki bunları bu gece için kim seçti, fatih terim mi?" diye de sordum. gelen cevap "abdürrahim albayrak seçmiş" şeklinde oldu.
eğer öyleyse abdürrahim albayrak ile müzik zevkimiz katiyen çakışmıyor.
gayet tabii ki böyle bir gecede caz ağırlıklı veya en azından soft caz repertuvarlı bir gösteri olsun demiyorum. ancak daha yaz şarkıları ruhuna uygun gençleri dans ettiren ve coşturan müzik ağırlıklı olsaydı daha iyi olurdu.
daha sonra yorumları da dinledim erman toroğlu da sanki benim düşündüğüm gibi düşünüyormuşçasına konuştu.
düşünün konserleri dinledikten sonra bir ara müslüm baba'dan bir parça çaldılar bana bu bile içime yaşam coşkusu veren güzellikte geldi.
tek tek stada çağrılan futbolcular kendi seçtikleri parçalar eşliğinde çıkıyorlardı sahaya. gözlemlediğim kadarıyla onların müzik zevkleri abdürrahim bey’den çok daha iyi bence.
galatasaray’ın az sayıda olan türk futbolcularının önemli bölümü sahaya çıkarken arabesk türü tercih etmişler. anladığım kadarıyla türkiye’de bir arabesk duygu patlaması yaşanıyor. bu koşullarda ne olmasını bekliyordun diyorsanız size cevabım da yorum yok olacak.
latin kökenli futbolcular beni şaşırtmayarak güzel danslar ederek çıktılar stada. sadece bir futbolcunun seçtiği parça beni biraz şaşırttı. siyahi futbolcu bir rap şarkısı seçmiş ve şarkıda devamlı 'niggar' deniliyordu. yanlışlık mı yaptı yoksa bizimle ve kendisiyle dalga mı geçmek için hınzırca bunu mu seçti anlayamadım. (bu arada bu siyahi lafından hiç de hoşlanmadığımı da belirtmeliyim. ne yani siyahi diyerek nazik mi olunduğu sanılıyor da düz zenci diyemiyoruz artık bilemiyorum.)
araştırmacı gazetecilik faaliyetimin sonunda abd’de bulunan fenerbahçeli oğluma ekranın ‘şampiyon galatasaray’ yazan anından fotosunu çekip yolladım. sonra "bir de iyi haberim var sana, fenerbahçe bu yıl kümeye düşmedi de" dedim.
bu beni çok mutlu etti ama aynı şeyi oğlum için söyleyebilmem mümkün değil...
serdar turgut *
