220
aslında "ırkçılık"ı ben daha çok bir ırka karşı nefret duyulması olarak düşünüyorum. yani "ölsün", "boşa nefes israfı", "yaşamaya hakları yok" görüşlerini içeren bir anlamı var bana göre.
bizlerin burada yaptığı ise, ister istemez bir "stereotyping"tir.
günümüzden ve bizden örnek vermek gerekirse;
linnes sayesinde iskandinavların hepsini onun gibi sanırız. bir norveçli, bir iskandinav görsek linnes gibi sanırız.
arap kökenli futbolcular ise vurdum duymazlar, konsantre sorunu, sahiplenme sorunu yaşarlar falan diye düşünüp hepsini böyle görürüz. başta böyle görmesek bile en ufak bir hoşumuza gitmeyen davranışlarında hemen diğerlerine benzetiriz.
türk futbolcular için bile günümüzde bunlar var. tembel, şımaran, para göz, aldığı paraya kesinlikle değmeyen... başta sevsek de performansı istediğimiz gibi olmayınca başlarız hemen kafamızdaki kalıba sokmaya.
arkadaşlar nazilerin yaptıkları asıl ırkçılıktı. şu ırktan diye öldürüyor ya da süründürüyordu.
hala gerçek ırkçılığı yapanlar var çünkü nefretle besleniyorlar.
günümüzde ırkçılık olarak bildiğimiz şey ise daha çok stereotyping denilen şeydir. zamanla ırkçılığın anlam kapsamında değişimler olduğu için karışıklık söz konusu olmaktadır.
kısacası; bizim ülkemizde yapılanın, istisnalar hariç, daha çok stereotyping olduğuna inanıyorum. buna toplumca çok meyillendik ve bu kendi kendimizi bile ötekileştirmeye başlayan bir etken olmakta maalesef. siyasetten örnek vermek gerekirse "fetöcüler bana oy vermez benim gibi düşünmez, o halde bana oy veren benim gibi düşünen fetöcü değildir. bana oy vermeyen ve benim gibi düşünmeyen herkes fetöcüdür." gibi bir düz mantık işler ve sonuç ötekileştirmeye varır.
bizlerin burada yaptığı ise, ister istemez bir "stereotyping"tir.
günümüzden ve bizden örnek vermek gerekirse;
linnes sayesinde iskandinavların hepsini onun gibi sanırız. bir norveçli, bir iskandinav görsek linnes gibi sanırız.
arap kökenli futbolcular ise vurdum duymazlar, konsantre sorunu, sahiplenme sorunu yaşarlar falan diye düşünüp hepsini böyle görürüz. başta böyle görmesek bile en ufak bir hoşumuza gitmeyen davranışlarında hemen diğerlerine benzetiriz.
türk futbolcular için bile günümüzde bunlar var. tembel, şımaran, para göz, aldığı paraya kesinlikle değmeyen... başta sevsek de performansı istediğimiz gibi olmayınca başlarız hemen kafamızdaki kalıba sokmaya.
arkadaşlar nazilerin yaptıkları asıl ırkçılıktı. şu ırktan diye öldürüyor ya da süründürüyordu.
hala gerçek ırkçılığı yapanlar var çünkü nefretle besleniyorlar.
günümüzde ırkçılık olarak bildiğimiz şey ise daha çok stereotyping denilen şeydir. zamanla ırkçılığın anlam kapsamında değişimler olduğu için karışıklık söz konusu olmaktadır.
kısacası; bizim ülkemizde yapılanın, istisnalar hariç, daha çok stereotyping olduğuna inanıyorum. buna toplumca çok meyillendik ve bu kendi kendimizi bile ötekileştirmeye başlayan bir etken olmakta maalesef. siyasetten örnek vermek gerekirse "fetöcüler bana oy vermez benim gibi düşünmez, o halde bana oy veren benim gibi düşünen fetöcü değildir. bana oy vermeyen ve benim gibi düşünmeyen herkes fetöcüdür." gibi bir düz mantık işler ve sonuç ötekileştirmeye varır.
