959
kariyerindeki en büyük şansı golden state warriors olan basketbolcu. bu şansı kısmen değerlendirdiği söylenebilir ama ben pek iyi kullanamadığını düşünüyorum.
miami'ye gidişiyle büyük imaj kaybı yaşadı. gidiş tarzındaki soytarılık başta olmak üzere birkaç sebep sayılabilir. yoksa cavs'den ayrılması çok da şaşırılacak bir şey değil. bu imajı heat'de kazandığı şampiyonluklarla değil, cleveland'a geri dönüp 2016'da gsw'ye karşı kazandığı final sayesinde düzeltti.
gsw bu yüzden onun için büyük bir fırsat oldu ama sadece bu kadar değil. jordan ile karşılaştırılıyor lebron son zamanlarda. bu tartışmada öne çıkabileceği pek fazla argüman yok bana kalırsa.
şöyle ki, ne jordan ne de başka bir oyuncu yenilmez değil. hepsi kaybetti, finalde veya daha öncesinde. oyuncuları bir sıralamaya koyarken kullanılacak en önemli ölçüt, kendi prime döneminde oyuna ve rakiplerine karşı kurduğu üstünlüğün derecesi. (80'ler öncesini ne futbolda ne basketbolda ciddiye almıyorum profesyonellik açısından. burada modern dönemden bahsettiğimiz notunu düşelim) yani "bu benim dönemim. evet, kaza yaşayabilirim. düşebilirim, kaybedebilirim ama totalde bu döneme ben ve takımımdan başka kimse hakim olamaz." mesajını ne ölçüde verdiğiniz, sizin bu tip bir sıralamadaki yerinizi en çok belirleyen ölçüt.
jordan'ın "winner" kelimesiyle anılmasını sağlayan şey tam olarak bu. eğer lebron çevresinde daha iyi bir ekip kurmak için (koç, genel menajer ve takım arkadaşlarından bahsediyorum) kişisel olarak biraz daha gayret gösterseydi ve bir yüzük daha çalabilseydi golden state'den, şu an çok farklı şeyler konuşuluyor olacaktı. böyle bir rakip insanın karşısına her zaman gelmez ve geldiğinde işte bu nedenle büyük bir şanstır. o parkeye her 2 günde bir tarihin en iyisi olmak için adım atan bir oyuncu olsam, böyle bir takımın kurulmasından şikayet edeceğime tam aksine bunun olmasını isterdim.
edit: warriors'un lebron'un bireysel oyununa kattıklarından bahsetmedim bile. vasatın üstünde bir üçlükçü olması gibi birçok şeyi de oyunun değişimine ve gsw'ye borçlu.
miami'ye gidişiyle büyük imaj kaybı yaşadı. gidiş tarzındaki soytarılık başta olmak üzere birkaç sebep sayılabilir. yoksa cavs'den ayrılması çok da şaşırılacak bir şey değil. bu imajı heat'de kazandığı şampiyonluklarla değil, cleveland'a geri dönüp 2016'da gsw'ye karşı kazandığı final sayesinde düzeltti.
gsw bu yüzden onun için büyük bir fırsat oldu ama sadece bu kadar değil. jordan ile karşılaştırılıyor lebron son zamanlarda. bu tartışmada öne çıkabileceği pek fazla argüman yok bana kalırsa.
şöyle ki, ne jordan ne de başka bir oyuncu yenilmez değil. hepsi kaybetti, finalde veya daha öncesinde. oyuncuları bir sıralamaya koyarken kullanılacak en önemli ölçüt, kendi prime döneminde oyuna ve rakiplerine karşı kurduğu üstünlüğün derecesi. (80'ler öncesini ne futbolda ne basketbolda ciddiye almıyorum profesyonellik açısından. burada modern dönemden bahsettiğimiz notunu düşelim) yani "bu benim dönemim. evet, kaza yaşayabilirim. düşebilirim, kaybedebilirim ama totalde bu döneme ben ve takımımdan başka kimse hakim olamaz." mesajını ne ölçüde verdiğiniz, sizin bu tip bir sıralamadaki yerinizi en çok belirleyen ölçüt.
jordan'ın "winner" kelimesiyle anılmasını sağlayan şey tam olarak bu. eğer lebron çevresinde daha iyi bir ekip kurmak için (koç, genel menajer ve takım arkadaşlarından bahsediyorum) kişisel olarak biraz daha gayret gösterseydi ve bir yüzük daha çalabilseydi golden state'den, şu an çok farklı şeyler konuşuluyor olacaktı. böyle bir rakip insanın karşısına her zaman gelmez ve geldiğinde işte bu nedenle büyük bir şanstır. o parkeye her 2 günde bir tarihin en iyisi olmak için adım atan bir oyuncu olsam, böyle bir takımın kurulmasından şikayet edeceğime tam aksine bunun olmasını isterdim.
edit: warriors'un lebron'un bireysel oyununa kattıklarından bahsetmedim bile. vasatın üstünde bir üçlükçü olması gibi birçok şeyi de oyunun değişimine ve gsw'ye borçlu.
