559
monaco'ya o füzeyi yolladığında 9 yaşındaydım. golün olmasıyla birlikte birden ağlamaya başlamış ve dilim tutulmuştu. konuşmaya çalışıyorum ama kelimeler ağzımdan çıkmıyordu. rahmetli babam bir köşede sevinç çığlıkları atarken annem beni tokatlamakla meşgul oluyordu. yediğim 3-5 tokat sonrası kendime gelebilmiş ve "gol babaa gol" diye bağırabilmiştim ancak. renkdaşlar ne düşünür bilmem ama benim için prekazi > hagi. bugün hala her gün günlerden galatasaray ise bunu o günlere ve o isimlere borçluyum.
