448
uzun zaman sonra istanbul'da olmanın avantajıyla, bir avrupa maçında tribündeki yerimi aldım. neuchatel gibi tarihi maçları çıplak gözle izlemiş birisi olarak, böyle bir keyfi oldukça özlediğimi ifade etmeliyim. ilk golümüzden sonra biraz fazla geri yaslanarak endişeli anlar yaşamış olsak bile, ikinci yarıda toparlanarak galatasaray'a yakışır bir oyunla, beklediğimizden daha iyi bir sonuç almayı bildik. takımda genel olarak belhanda dışında herkes görevini layığıyla yerine getirdi. emre'yi genel olarak beğenmekle birlikte, lokomotiv moskova maçı özelinde kanat performansını ve özellikle defansif katkısını yetersiz bulduğumu ifade etmeliyim. donk için maç başında endişeli olsam da takımı sıkıntıya sokacak kadar büyük bir hata yapmadı. yine de kişisel beklentim, böylesi maçlarda şapkadan tavşan çıkarmak için zorlamaya gerek olmadığı yönünde. sonuçta belhanda dışında herkes görevini yapmaya çalıştı. eren'i ilk defa bu kadar beğendim. ofansif anlamdaki katkısı, hava toplarındaki gayreti, duvar pasları, atağa çıkış organizasyonları ne kadar iyiyse defansif anlamada da o kadar katkı vermek için gayretliydi. yuto inanılmaz bir sol bek. linnes özellikle ikinci yarı çok başarılıydı. n'diaye sanırım sahanın en iyisiydi. kırmızı kart cezasını depasmandaki porto maçında çekecek olması üzüntümüzü biraz hafifletiyor. fernando ve serdar gösterişsiz ama verimli oyunlarıyla güven vermeye devam ettiler. netice itibariyle iyi ki galatasaraylıyım dedirten, bütün o istatistiklerin tesadüf olmadığını, avrupada en başarılı türk takımı ünvanını ne kadar hak ettiğimizi bir kez daha dosta düşmana gösteren ve uzun zaman sonra bana tribünde bu keyfi yaşatan arslanlarımıza teşekkür ediyorum.
