648
bizim adımıza niteleyen iki sıfatı "plansız" ve "programsız" olan transfer sezonu.
iyisiyle kötüsüyle durum bu. son günün son saatleri yaşanırken, müthiş bir atılım yapsak bile olumsuz bir trend ile kapattığımız nettir. çünkü bu işin en önemli kısmı, plan ve programdır. sonra vizyon ve misyon devreye girer.
eğer aksini düşünen varsa, saatlerce tartışabilirim.
planlı ve programlı olmak, şakır şakır transfer yapmak demek değildir. yeri gelir transfer yapmamak da, bir plana ve programa dairdir. yeri gelir transfer gününün sonunda fırsat transferi, kalite artıracak transferi kovalamak da plan programa dairdir. ama tüm plan programı son güne bırakmak, net ve açık, plan programsızlıktır.
bu takıma fatih terim geldiğinden beri santrfor istiyor, yaklaşık 7,8 aydır, bu yönde bir planınız yoksa, eleştirilirsiniz.
bu takımdan 2017/18 sezonunun sonunda stoper rotasyonundan jason denayer'in eksileceği belliyken, ta en başından belliyken, bir tahammülde bulunmuyorsanız, eleştirilirsiniz.
yanlış anlaşıma olmasın. burada illaki transfer yapacağız demek değildir, demek istediğim. çıkarsın, içinde bulunduğun mevcut durumu açıklar, taraftara kadro planlamasının nasıl olacağını, belki mütevazi, belki gençlerle olacağını anlatırsın. kamuoyuna bir planının olduğunu gösterirsin. işte sıkıntı burada, ortada böyle bir şey yok. sürekli bir taraftarın gazını alma, eleştiriden sıyrılma çabası hakim. sürekli, "çok fazla çalışıyoruz, bize güvensinler, transferleri yapacağız! çok iyi oyuncular alacağız" vesaire gibi açıklamalar.
yapma kardeşim! plansız programsız transfer yapma! sonra o transferler çoğunlukla elimizde patlıyor. sonra "kör ölür badem gözlü olur" gibi, selefine methiye düzülüyor.
ya çok zor değil! "mevcut durumumuz belli. kadromuz bu. elimizdekilerle idare edeceğiz. transferi kapattık. alamıyoruz. gençlerimize güveniyoruz. ama eğer bir fırsat olursa, transfer yapabiliriz!" de, geç. en fazla 1 hafta eleştirilirsin... sonra taraftar, hak vermeye başlar. "bir bildikleri vardır herhalde" der. der, merak etme.
ama işler buraya gelince, böyle oluyor işte.
iyisiyle kötüsüyle durum bu. son günün son saatleri yaşanırken, müthiş bir atılım yapsak bile olumsuz bir trend ile kapattığımız nettir. çünkü bu işin en önemli kısmı, plan ve programdır. sonra vizyon ve misyon devreye girer.
eğer aksini düşünen varsa, saatlerce tartışabilirim.
planlı ve programlı olmak, şakır şakır transfer yapmak demek değildir. yeri gelir transfer yapmamak da, bir plana ve programa dairdir. yeri gelir transfer gününün sonunda fırsat transferi, kalite artıracak transferi kovalamak da plan programa dairdir. ama tüm plan programı son güne bırakmak, net ve açık, plan programsızlıktır.
bu takıma fatih terim geldiğinden beri santrfor istiyor, yaklaşık 7,8 aydır, bu yönde bir planınız yoksa, eleştirilirsiniz.
bu takımdan 2017/18 sezonunun sonunda stoper rotasyonundan jason denayer'in eksileceği belliyken, ta en başından belliyken, bir tahammülde bulunmuyorsanız, eleştirilirsiniz.
yanlış anlaşıma olmasın. burada illaki transfer yapacağız demek değildir, demek istediğim. çıkarsın, içinde bulunduğun mevcut durumu açıklar, taraftara kadro planlamasının nasıl olacağını, belki mütevazi, belki gençlerle olacağını anlatırsın. kamuoyuna bir planının olduğunu gösterirsin. işte sıkıntı burada, ortada böyle bir şey yok. sürekli bir taraftarın gazını alma, eleştiriden sıyrılma çabası hakim. sürekli, "çok fazla çalışıyoruz, bize güvensinler, transferleri yapacağız! çok iyi oyuncular alacağız" vesaire gibi açıklamalar.
yapma kardeşim! plansız programsız transfer yapma! sonra o transferler çoğunlukla elimizde patlıyor. sonra "kör ölür badem gözlü olur" gibi, selefine methiye düzülüyor.
ya çok zor değil! "mevcut durumumuz belli. kadromuz bu. elimizdekilerle idare edeceğiz. transferi kapattık. alamıyoruz. gençlerimize güveniyoruz. ama eğer bir fırsat olursa, transfer yapabiliriz!" de, geç. en fazla 1 hafta eleştirilirsin... sonra taraftar, hak vermeye başlar. "bir bildikleri vardır herhalde" der. der, merak etme.
ama işler buraya gelince, böyle oluyor işte.
