19432
riva’yı sattık, florya’yı yanında hediye verdik. geçen sezon şampiyon olduk fakat borç hala bitmedi. kemerburgaz’da alınan arsaya tekrardan tesis yapmamız gerek, bedeli ise florya’nın satışından elde edilecek gelir kadar. ne anladık bu işten. niye sattık o zaman florya’yı.
ülkede para yok, sponsorlar kaçıyor, varı yoğu satmamıza rağmen bu durumdaysak önümüzdeki yıl şampiyonlar ligi kupasını alsak bile bu bataklıktan çıkmamıza yine yetmeyecek.
değişim şart. bu bataklığın en büyük müsebbibi ve futbol zincirinin en zayıf halkası medya’dır. ilk değişim buradan başlamalı. planlama yapılamamasının büyük oranda suçlusu medya’dır. 2 maç kaybedince başlıyorlar teknik direktör göndermeye, başkana sövdürmeye.
biz futbolun tüketen tarafında olamayız buna imkan yok. paranın bol olmadığı bir ülkeyiz bu şekilde ancak borcu borçla kapatan kredi batağında sürekli yaşayan bir kulüp olarak sürünmeye devam ederiz. sürekli yangın söndürmeye çalışarak bu durumu sürdüremeyiz. sadece kendi kulübümüz bazında değil türk futbolu bazında söylüyorum batıyoruz hem de hep beraber. devlet baba borçlarımızı ödemezse, yunanistan’dan daha kötü bir duruma düşeceğiz.
artık bir karar verilmeli. derhal altyapıya ve yeterli olacak şekilde tesisleşmeye yatırım yapılmalı. iyi bir plan dahilinde türk futbolu yeniden inşa edilmeli. futbolumuzda liyakat olmalı. fransa modeli örnek alınabilir. alt yapıda liyakata verilen önemle bu dünya kupasında 3 tane takım kurabiliyorlardı. üçü birden yarı final seviyesinde. bizde eksik olan bu! seksen milyon nüfuslu ülkeden üretilen üst düzey futbolcu sayısı bir elin parmaklarını geçmez. hiç bir büyük turnuvada yokuz. takımlarımızın cl’de gruptan çıkmasına başarı diyoruz. nereden bakarsan bak tutarsızlık. hedef yok sadece günü kurtarıyoruz. cebini dolduran başkanlar ve menajerler cabası.
negredo’lara , van persie’lere, tarık çamdal’lara kulübün anahtarını teslim edilecek sözleşmeler yapılıyor. kaç senedir tarık çamdal’ı gönderemedik. o paralar alt yapıya harcansaydı şuan bile fark yaratmış olurduk belki de..
iyi bir yapılanma ile üreten tarafta olmazsak, kendi kaynaklarımızı iyi kullanamazsak, istediğimiz kadar çırpınalım batacağız.
ülkede para yok, sponsorlar kaçıyor, varı yoğu satmamıza rağmen bu durumdaysak önümüzdeki yıl şampiyonlar ligi kupasını alsak bile bu bataklıktan çıkmamıza yine yetmeyecek.
değişim şart. bu bataklığın en büyük müsebbibi ve futbol zincirinin en zayıf halkası medya’dır. ilk değişim buradan başlamalı. planlama yapılamamasının büyük oranda suçlusu medya’dır. 2 maç kaybedince başlıyorlar teknik direktör göndermeye, başkana sövdürmeye.
biz futbolun tüketen tarafında olamayız buna imkan yok. paranın bol olmadığı bir ülkeyiz bu şekilde ancak borcu borçla kapatan kredi batağında sürekli yaşayan bir kulüp olarak sürünmeye devam ederiz. sürekli yangın söndürmeye çalışarak bu durumu sürdüremeyiz. sadece kendi kulübümüz bazında değil türk futbolu bazında söylüyorum batıyoruz hem de hep beraber. devlet baba borçlarımızı ödemezse, yunanistan’dan daha kötü bir duruma düşeceğiz.
artık bir karar verilmeli. derhal altyapıya ve yeterli olacak şekilde tesisleşmeye yatırım yapılmalı. iyi bir plan dahilinde türk futbolu yeniden inşa edilmeli. futbolumuzda liyakat olmalı. fransa modeli örnek alınabilir. alt yapıda liyakata verilen önemle bu dünya kupasında 3 tane takım kurabiliyorlardı. üçü birden yarı final seviyesinde. bizde eksik olan bu! seksen milyon nüfuslu ülkeden üretilen üst düzey futbolcu sayısı bir elin parmaklarını geçmez. hiç bir büyük turnuvada yokuz. takımlarımızın cl’de gruptan çıkmasına başarı diyoruz. nereden bakarsan bak tutarsızlık. hedef yok sadece günü kurtarıyoruz. cebini dolduran başkanlar ve menajerler cabası.
negredo’lara , van persie’lere, tarık çamdal’lara kulübün anahtarını teslim edilecek sözleşmeler yapılıyor. kaç senedir tarık çamdal’ı gönderemedik. o paralar alt yapıya harcansaydı şuan bile fark yaratmış olurduk belki de..
iyi bir yapılanma ile üreten tarafta olmazsak, kendi kaynaklarımızı iyi kullanamazsak, istediğimiz kadar çırpınalım batacağız.
