sözlük yazarlarının galatasaraylı olma hikayeleri

nasıl olduğunu tam hatırlamıyorum ama abimle sanırım 2000 uefa kupası zaferinden sonra galatasaraylı olduk. hayal mayal hatırlıyorum. beşiktaş'ın 100. yıl şampiyonluğunda bjk tarafında yer aldık bir hafta. fakat bir hafta dayanabildik. kalbimin ilk defa galatasaray için heyecan ile çarptığı dakikalar ise 2006 yılının 14 mayıs akşamı. malum 16 dakika. bütün mahalle neredeyse bir abimizin otomobil radyosundan denizli-fener son 16 dakikasını dinledi. o 16 dakika boyunca kalbim bir daha o kadar hızlı atmadı, bir daha da ne zaman atar bilmiyorum. o 16 dakika beni galatasaraylı yaptı. sonrası malum. bir daha kopamadık. abimle koptuk ama takımdan kopamadım.

edit: 94 doğumluyum.