29
futbol kulübümüzün kanayan yarası... yaza yaza gündemde tutacağım, 12 şubat 2018 galatasaray antalyaspor maçında da ekran başında sinirimi bozdu ruhsuz ses tonuyla. yarım saatte kopardığımız ve rölantide götürdüğümüz maçta, oyuncu çıkıyor, kağıttan dümdüz okuyor herif. gollerden sonra 3 defa adamın adını bağırıyor, millet alkışa geçiyor, hop 4. defa okuyor, es veriyor resmen nefesi yetmiyormuş gibi. ben mi takıntılıyım bilmiyorum ki... ama şov işi abi bu, binlerce insan tribünde, ekran başında duyguyu da yaşamak istiyor. anadolu takımlarının stadlarında bile nasıl yardımcı oluyor anonsçu o atmosfere. onları örnek almıyorsan, allah aşkına basketbol takımımızın içsaha maçındaki anonsçu arkadaşı (abdi ipekçi'de de, sinan erdem'de de harika işler yapıyor) örnek al. almıyorsan tutup o arkadaşı getirelim, lütfen bırak bu mesleği...
