1437
hayatımda bir kez olsun maç izleyemediğim ve bu yüzden çok üzgün olduğum canımız biriciğimiz, bazılarımızın anılarında hala yaşattığı yer. öncelikle seni yıkan dozere çok güzel laflarım var ama onları kendime saklıyorum. okulumun kendisine yaklaşık 5 dakika mesafede olduğu zamanlar tabi yıkıldıktan sonra bir yere gideceksem ve o yol önünden geçecekse otobüse binmem önünden yürüyerek geçerdim. arkasındaki sokaklarda akşamlara kadar yürür o duyguyu tadamasam da hiç yaşamak isterdim. şimdi bakınca geçmişe, 2002'de ve 2008'de sadece önünden geçmiştim ve hayal meyal hatırlıyorum. ama o da yetiyor. anılarında yaşatanlar ondan hiç vazgeçmesin, çünkü ali sami yen sonsuza kadar!
