5168
uzerinden turkiye'den ayrilma fikriyle ne kadar dogru bir is yaptigimi ogrenmis oldugum teknik adam.
icinde buldugu zor - hatta neredeyse imkansiz sartlara bakalim:
- taraftarin zaten yarisi geldigi gunden beri istemiyor, her firsatta istifa istiyor.
- kendi yonetimi sahip cikmiyor, dusunsenize size calistiginiz yerde birisi sen vasifsizsin diyor, patronun da buna ses cikarmiyor, ben o patronun agzina sicarim (evet yaparim).
- basin surekli sert elestiriyor, ama kalkip adam gibi en sert sorulara gogus gerip kendinizi ifade ediyorsunuz, tabiri caizse adamligin prim yaptigi yerde gercek adamlik yapiyorsunuz.
- zaten demokles'in kilici sinyor terim her zaman orada.
bunlarin hepsine ragmen tudor, 15 macta 32 puan topluyor ve ligde lider, en cok gol atan, en cok mac kazanan adam. fikstur avantaji var (ki kendi evimizdeki 1 mac haric hepsini kazandik) ve kendi oyunculari tarafindan seviliyor. buyuk maclarda sikintisi var ama maclar ters gittiginde hamle yapip maci getiriyor (3 kere yapti simdiden) ama hala yetmiyor, turk olmaktan tiksinmektir igor tudor, su ulkeden gitmis olmakla (7 senedir yurtdisindayim) ne kadar dogru bir karar verdigimi anlamaktir.
iste bu yuzden sonuc ne olursa olsun bu adami desteklicem bundan sonra. umarim basarili olur, burada olamazsa baska yerde. cunku turk futbol tarihinde bu kadar kurban edilen baska bir insan olmadi (futbolcu, hakem, teknik direktor, yonetici), bu kadar cirkinligimizin yuzumuze vuruldugu baska bir olay olmadi.
ve siz galatasaray taraftari, buyuk maclarda kazanamayip ertesi gun arkadaslarina ego tatmini yapamadigi icin bu adama catan o %50 ye soyluyorum, bu adama sahip cikmadiniz, cikamadiniz. cunku sizin onem verdiginiz galatasaray'in basarisi degil (zira basari esas kistas ise su anda ligdeki duruma gore tudor basarilidir), sizin tek derdiniz diger takim taraftarina ego ustunlugu kurabilmek. sezon sonunda basarili olursa da sevinmeye en ufak yuzunuz yok.
icinde buldugu zor - hatta neredeyse imkansiz sartlara bakalim:
- taraftarin zaten yarisi geldigi gunden beri istemiyor, her firsatta istifa istiyor.
- kendi yonetimi sahip cikmiyor, dusunsenize size calistiginiz yerde birisi sen vasifsizsin diyor, patronun da buna ses cikarmiyor, ben o patronun agzina sicarim (evet yaparim).
- basin surekli sert elestiriyor, ama kalkip adam gibi en sert sorulara gogus gerip kendinizi ifade ediyorsunuz, tabiri caizse adamligin prim yaptigi yerde gercek adamlik yapiyorsunuz.
- zaten demokles'in kilici sinyor terim her zaman orada.
bunlarin hepsine ragmen tudor, 15 macta 32 puan topluyor ve ligde lider, en cok gol atan, en cok mac kazanan adam. fikstur avantaji var (ki kendi evimizdeki 1 mac haric hepsini kazandik) ve kendi oyunculari tarafindan seviliyor. buyuk maclarda sikintisi var ama maclar ters gittiginde hamle yapip maci getiriyor (3 kere yapti simdiden) ama hala yetmiyor, turk olmaktan tiksinmektir igor tudor, su ulkeden gitmis olmakla (7 senedir yurtdisindayim) ne kadar dogru bir karar verdigimi anlamaktir.
iste bu yuzden sonuc ne olursa olsun bu adami desteklicem bundan sonra. umarim basarili olur, burada olamazsa baska yerde. cunku turk futbol tarihinde bu kadar kurban edilen baska bir insan olmadi (futbolcu, hakem, teknik direktor, yonetici), bu kadar cirkinligimizin yuzumuze vuruldugu baska bir olay olmadi.
ve siz galatasaray taraftari, buyuk maclarda kazanamayip ertesi gun arkadaslarina ego tatmini yapamadigi icin bu adama catan o %50 ye soyluyorum, bu adama sahip cikmadiniz, cikamadiniz. cunku sizin onem verdiginiz galatasaray'in basarisi degil (zira basari esas kistas ise su anda ligdeki duruma gore tudor basarilidir), sizin tek derdiniz diger takim taraftarina ego ustunlugu kurabilmek. sezon sonunda basarili olursa da sevinmeye en ufak yuzunuz yok.
