4566
terim'in 3. döneminden beri rezilliği, ruhsuzluğu, sistemsizliği alışkanlıklar haline getiren çapsızların son halkası. beyler galatasaray'dan bahsediyoruz, bu takım herkesten 4-5 yenmesini normalleştirmeyi bırakalı derwall'den bu yana 35 yıl oldu. eskiden galatasaray'ı çalıştıran adamlar istediklerini yapamadı, içeride puan kaybetti diye gözleri dolu dolu çıkardı basın toplantılarına. şimdikiler o kadar yüzsüz ki herifler sene başı 10 transfer yapıp kendinden yarı bütçeli takımdan 5 yemesinin nedenini 35'lik rakip oyuncuya bağlıyorlar. ulan hıyar, madem herif o kadar fark yaratıyordu, o zaman 10 oyuncuyu almayıp onu alaydın. bu takımı önce kulübe saygısı olan, büyüklüğünü idrak edebilen antrenörler çalıştırmalı. çapsızlıklarıyla 5 yemeyi normalleştirenlerin de, günün futbolunu oynayacağım diye karabük deplasmanında 1 puan hak görenin de bu kulüpte işi yok. şampiyonlar ligi'nde en çok puan alan 15 takım arasında ulan bu takım, fener'in beşiktaş'ın 15 yıl oynayıp elde edebildikleri tek avrupa kupası yarı finaline benzemez bu iş. şerefsizim abdülkerim durmaz'ı, rıdvan dilmen'i ve hatta aziz yıldırım'ı bile bugün bizi yönetenlerden daha çok saygı duyuyordur parçalı formaya. o yüzden galatasaray 2 ay iyi gidip 3-5 galibiyet alınca ağız ishali gibi bunların her tarafından bir söz çıkarken, o galibiyetleri almış herifler iyi giden sezonu kendi kapasitelerine yediremeyip ilk tümsekler karşısında tepe taklak oluyorlar. çünkü biliyorlar ki bir daha yapamayacaklar 9'da 8, yetmeyecek kapasiteleri. biliyorlar neyi beceremeyeceklerini. biz büyük maçları kazanmayalım, diğerlerini alsak şampiyonuz nedir ulan!?! bu takım real'den 6 yedi diye antrenör kovardı, şimdi ligde büyük maçlara mağlubiyet parolasıyla başlayan adamlar kurtarıcı diye takımın başına çörekleniyor. akıllı olun akıllı, bu kulüp-taraftar sizi bir presler, bir daha müşteriyim diye gs store'un önünden geçemezsiniz.
