• 35
    sokakta elleri cebinde, nereden gelip nereye gittiği bilinmez bir şekilde yürürken, daha da önemlisi hem ayağından fırlaması, hem de ters açıdan daha net görülen tekrar giyme şeklinden kolayca anlaşılacağı üzere bu kış soğuğunda ayakkabısını arkasına basarak giyen ve son olarak da balona rövaşata çekerken kaldırıma düşüp bir yerini sakatlama riskini ciddi ciddi göze alacak kadar garip düzeyde cüretkar ilgili şahıs hakkında yapılan esprileri de, güzellemeleri de en başından beri ayrı ayrı yadırgadım. elbette ilk başta bana da gayet komik geldi fakat yalnızca düşüncelerimi yazıya dökecek kadar bir süre geçtiğinde işin pek de ilk başta hissettirdiği gibi olmadığını düşündüm.

    meğer hayatında çok büyük bir trajedi varmış ve akıl sağlığı da yerinde sayılmazmış. yani bunları fark etmek için illa ortaya mı çıkması gerekiyordu? belki bir zamanlar, aklen ve ruhen nispeten iyi olduğu dönemlerde futbol oynamış ve beyin-vücut koordinasyonu hala kendisine bir rövaşata hareketi yaptıracak kadar faal olabilir fakat şartlar ne olursa olsun video dikkatlice izlenip üzerine de birkaç saniye düşünüldüğünde ortada yolunda gitmeyen bir şeyler olduğu anlaşılıyor.

    bu insan ne çocukluğumuzu yaşıyor, ne de hayallerimizi gerçekleştiriyor. hayata da rövaşata atmıyor, bir başka mecazi şövalyeliğe de konu falan olmuyor... tam tersine başını ya da kolunu ciddi derece sakatlayabilecek, normal koşullarda aramızda kimsenin kaldırım üzerinde yapmayacağı bir hareket yapıyor ve genel görünüşü itibariyle de şu an için bana göre birçoğumuzun konuşmaktan bile belki biraz çekineceği bir genel görünüşe sahip.

    en sondaki omuz hareketi de bilinçli bir hamle değil, beyni balona o kadar odaklanmış ki, tam o düştüğü anda bile en uygun durumdaki uzvu refleks olarak balona gitmek istiyor. zaten düşüş sonrası balon çok umurunda olsa ayağa kalktıktan ve aklı yerine geldikten sonra balonla ilgili bir şey mutlaka yine yapardı. tam da popo üstü oturulan, yani kafa ya da kol gibi önemli bir organın ciddi olarak sakatlanmadığı ve balonun da hala görüş açımızda olduğu o kısacık anda benim düşünceme ve hayat tecrübeme göre hepimizin eli ya da omzu refleks olarak balona hamle yapardı.

    bence bu kardeşimize gülmek ya da üzerinden roman yazmak yerine bulunup ailesine teslim edilmesine ya da topluma kazandırılmasına yardımcı olmalıyız.

    edit: iki gün önce bulunup ailesine teslim edilmiş. bir başka sosyal medya fenomeni olarak harcandı ve bitti... yakında da unutulur zaten.
App Store'dan indirin Google Play'den alın