492
ilk kez kadıköy deplasmanında tribünde yer aldığım maç. hatta bu sıralar tekrar kaldırılmış deplasman yasağından önceki son seyircili derbiydi.
birkaç bin çılgın renkdaşla galatasaray taraftarlığını en yoğun biçimde yaşamıştım. maç sonrası karanlıkta hafif tezahüratla beklenen saatler, çıkışta metrobüse kadar robocoplar eşliğinde yürüyüş falan inanılmaz bir tecrübeydi.
hagi'ye sonsuz sevgilerimizi sunmuştuk maç boyunca. yenilmemiş, ezilmemiştik. juan pablo pino biraz becerikli olsa kazanabilirdik de. gol beklediğimiz isim pino'ydu. düşünün artık nasıl kötü bir kadro varmış o zaman. hagi sayesinde başımız dik ayrılmıştık kadıköy'den o gün.
birkaç bin çılgın renkdaşla galatasaray taraftarlığını en yoğun biçimde yaşamıştım. maç sonrası karanlıkta hafif tezahüratla beklenen saatler, çıkışta metrobüse kadar robocoplar eşliğinde yürüyüş falan inanılmaz bir tecrübeydi.
hagi'ye sonsuz sevgilerimizi sunmuştuk maç boyunca. yenilmemiş, ezilmemiştik. juan pablo pino biraz becerikli olsa kazanabilirdik de. gol beklediğimiz isim pino'ydu. düşünün artık nasıl kötü bir kadro varmış o zaman. hagi sayesinde başımız dik ayrılmıştık kadıköy'den o gün.