1414
takvimler 15.01.2011 tarihini gösterdiğinde yeni stadın açılış maçına bilet bulabilmek için mecidiyeköy'de, ali sami yen stadı'nın etrafında dolaşıyordum. tuhaftı. çünkü galatasaray'ın deplasman olmayan maçı olan bir gün mecidiyeköy'ün ve stadın etrafının bu kadar tenha olması garipti gerçekten. durdum, bir sigara yaktım. ağlamaklı oldum.
trafik uğultusunun gerisinden belli belirsiz duydum o sesleri. sigaramdan derin bir nefes çekip biraz daha soyutlamaya çalıştım kendimi, motor ve korna seslerinden. e-5 köprüsünün altında yankılanan tezahürat seslerini duydum. herhalde biraz sonra metroya binip maça gidecek bir grup falan diye düşündüm ilkin. fakat ne kadar bakınsam da öyle bir grup göremedim etrafta. store'un önünde birazcık kalabalık vardı ama benim gibi bilet arayan ya da forma falan alan münferit kişilerdi.
bi sigara daha yakıp kendimi salınca anladım ki, o tezahürat sesleri ali sami yen'in kucağından geliyor. orada kalmış ruhlar haykırıyor "sen çok yaşa" diye. belki içinde benim de sesim vardı.
trafik uğultusunun gerisinden belli belirsiz duydum o sesleri. sigaramdan derin bir nefes çekip biraz daha soyutlamaya çalıştım kendimi, motor ve korna seslerinden. e-5 köprüsünün altında yankılanan tezahürat seslerini duydum. herhalde biraz sonra metroya binip maça gidecek bir grup falan diye düşündüm ilkin. fakat ne kadar bakınsam da öyle bir grup göremedim etrafta. store'un önünde birazcık kalabalık vardı ama benim gibi bilet arayan ya da forma falan alan münferit kişilerdi.
bi sigara daha yakıp kendimi salınca anladım ki, o tezahürat sesleri ali sami yen'in kucağından geliyor. orada kalmış ruhlar haykırıyor "sen çok yaşa" diye. belki içinde benim de sesim vardı.
