5198
sözlükteki ilk entry'mi bu başlığa girmenin hayali ne zamandır aklımda bilemezsin galatasaray. anlatacaklarım var sana. babamın mesleğinden dolayı hayatımın her evresinde, sahip olduğum her şey hep değişti. arkadaşlarım, okulum, öğretmenlerim, evim, komşularımız hatta yeri geldi doğuya gidince doğulu gibi konuştum kıbrıs'a gittiğimde ''gezdirin gendini'' dediğim de oldu. ama hiç unutamıyorum 17 mayıs 2000 tarihini galatasaray. meslek icabı bulunduğumuz diyarbakır'da bir aile dostumuzun evinde izledik maçı, tabiri caizse tribün yaptığım ilk maçtı. daha 9 yaşındayım o gün şimdiyse 26'yı devirdik sayılır, ama her saniyesi aklımda o günün, o maçın, maç bitimi arabayla attığımız turların ve babamın nasıl çocuk gibi mutlu olduğunun...koskoca adamları bile çocuk gibi sevindirdin içimde hiç sönmeyecek bir ateşi yaktın sen. uzun lafın kısası içimde değişmeyen bir tek senin heyecanın kaldı o günlerden bana galatasaray'ım. sen çok yaşa e'mi!
