121
bu günkü yazısının okunması gerek. beğenmiyoruz genel olarak elbette, ama aziz yıldırımdan korkmadan yazan ender kişilerdendir.
--- alinti ---
bünyamin gezer, hürriyet’e konuşmuş. gazete açısından mükemmel bir iş. ama maalesef aynı cümleyi bünyamin ve türkiye futbol federasyonu için söyleyemeyeceğim. çünkü, konuştukça batmış.
tüm röportajdan ben şu mesajı çıkardım. bünyamin, “ben bu maçı oynatmazdım. ama, eğer oynatmasaydım...” demiş ve korkmuş. buradaki ince nokta şu. “maçı oynatmazdım” cümlesini bünyamin hakem kimliğiyle söylemiş. fakat 10 saniye sonra bünyamin’in polis ruhu ve kimliği öne çıkmış. ölülerden, yaralılardan, olaylardan bahsetmiş.
bünyamin polislik yaparken, hakemliği işine karıştırıyor musun? ankara emniyet müdürü’nün karşısında düdük çalıp, kırmızı ve sarı kart gösterebiliyor musun? içişleri bakanı’nın yanına gittiğinde hakem kıyafetiyle mi, polis kıyafetiyle mi gidiyorsun?
fırsatı kaçırdın
tarihi bir fırsatı kaçırdın bünyamin. bugünlere çalışarak geldin, allah da sana bu fırsatı altın tepside sundu ve sen onu elinin tersiyle ittin. belki de milat olacaktın. ama o milat da ortadan kalktı. “ahh, keşke” diyeceğin günler çok olacak ama sen bu maçı kaybettin bünyamin. neden mi?
bak bünyamin kardeş. benim hakem olmama sebep hakemlerdi. neden biliyor musun? benim futbolculuğumda düdük çalan hakemler diyarbakır’da, ankara’da, izmir’de ve istanbul’da aynı düdüğü çalmazdı. ben de derdimki, “sen hakem olarak beni ezdiriyorsun. benim ağzımdaki lokmayı haketmediği halde karşımdakine veriyorsun. bir gün ben de hakem olacağım.”
bünyamin, hangi düşüncedeydim biliyor musun? aynen şükrü saracoğlu stadı’ndaki keita’nın. çünkü, sen o maça çıkan galatasaraylı futbolcuların hak ve hukuklarını koruyacak hiçbir şey yapmadın. o galatasaraylı futbolcular bu atmosferin içinde ezilirlerken, sen buna çanak tuttun. gücünün yetmediğini sen de anladın, galatasaraylı futbolcular da anladı, fenerbahçeli futbolcular da anladı, seyirci zaten anlamıştı. sana yoklama macunu attılar bünyamin. sen de o macunu arda-baroni olayında yedin. diyelim ki pozisyonu görmedin. peki ondan sonraki arbedeyi niçin protokol tribününde maç seyreder gibi seyrettin bünyamin. daha oracıkta arda, baroni ve bilica’yı oyun harici yapabilirdin. yapamadın. o dakikadan sonra zaten senin yardımcının da kafası yarılmıştı. aslında kafası yarılan yardımcı değildi. o kan akan kafa türkiye futbol federasyonu’nun kafasıydı. sen onu çözemedin bünyamin. sonra ne oldu biliyor musun?
hakemlik değil polislik yaptin
keita’ya atılan maddede bu oyuncu tedavi gördü. ve o tedavi görürken şunları düşündü: “ben türkiye’ye geleli 3 ay oldu. böyle bir atmosferi de ilk defa görüyorum. şu ana kadar gördüklerimden sonra ne bu hakemin, ne de yardımcıların, ne de dördüncünün beni koruyacaklarına inanmıyorum. atılan maddeyi de alıyorum. topu da alıyorum. federasyon temsilcisine gidip malları önüne koyuyorum.”
sen dönüp keita’ya sarı kart gösteriyorsun. bak bünyamin o ana kadar bir şey yapamadın ki keita’ya sarı kart gösteriyorsun. aslında keita’nın yaptığı hareket senin bu maçta ne kadar otoritersiz ve güçsüz olduğunun belirtisi. ne yapacaktın bünyamin? 4 hakem santraya gelecektiniz. temsilciyi çağıracaktın diyecektin ki, “maçın gidişatı kötü. anons mu yaptırırsın, yetkililerle konuşur musun. anlamam.”
temsilci ne yapacaktı? gidecekti o maçın emniyetiyle sorumlu kimselerle konuşacaktı. fenerbahçe kulübü yetkilileriyle konuşacaktı. seyircilere teker teker telefon veya mail atamayacağına göre, anons yapılacaktı. seyirci ikaz edilecekti ve maç tekrar başlayacaktı. aynı hareket olunca da soyunma odasına gidilip, bir daha gelinmeyecekti.
bunu çok iyi biliyordun. sen santraya gidip oturamadın. niye? temsilci yetkilileri çağıracaktı ve yetkililere anons yaptıracaktı. yani sen bombayı gereklilerin eline verecektin. ama yine sahaya bir şeyler atılacaktı ki atıldı, birinin kafasına da gelse soyunma odasına gidecektin. bunların hepsini yapamadın. neden? polisliğini düşündün. polis ruhuyla hareket ettin. o zaman polislik yapacaktın, hakemlik yapmayacaktın. şimdi yarın bir hakem senin yapmadıklarını uygularsa ne olacak? o da “tu kaka” olacak. yazık oldu bünyamin.
sen maçi değil, maç seni idare etti
futbolcular sana güvenmiyorlar. devre bitimine doğru dördüncü hakem tabelayı kaldırıyor, 2 dakika gösteriyorsun. bak bünyamin. saniye, saniye tutturdum. maç senin saniyenle 9 dakika durdu. bu 9 dakikayı oynatmaya mecburdun bünyamin. neden? o maça parayı veren ve tribünde olanlardan, yayıncı kuruluşa o parayı veren milyonlarca insandan, restaurantlara ve cafelere milyonlar bırakan insanların cebinden bu paraları almaya hakkın yok da ondan. 7 dakika çok uzun süre bünyamin. 2 gol galatasaray atabilirdi veya 3 gol fenerbahçe atabilirdi. o kimseyi ve seni ilgilendirmez. niye oynatamadın? sordun mu kendine? oynatamazdın.
bünyamin maçı idare edemiyordun, maç seni idare ediyordu. 90 dakika bitiminde 4 dakika verdin. galatasaray 10 kişi, fenerbahçe 2-1 galip. 20’de verirdin 30’da. verdiğin dakikalarda fenerbahçe bir gol daha attı. sen ne yaptın? kolayı seçtin. kolayı herkes yapardı, sana büyük ikramiye geldi ama sen polis kaldın bünyamin. hakemlik yapamadın. bundan sonra ne yaparsın bilemem ama işin çok zor. allah yolunu açık etsin.
uzun lafın kısası. pazar akşamı saraçoğlu’nda yaşananların benzeri yine aynı statta ama bir avrupa maçında yaşansaydı sonuç ne olurdu?
not: bünyamin. şimdi bundan sonraki maçlarında bırak yardımcının kafasının yarılmasını, senin de kafan yarılsa dikiş attırıp maça devam etmeye mecbursun.
--- alinti ---
--- alinti ---
bünyamin gezer, hürriyet’e konuşmuş. gazete açısından mükemmel bir iş. ama maalesef aynı cümleyi bünyamin ve türkiye futbol federasyonu için söyleyemeyeceğim. çünkü, konuştukça batmış.
tüm röportajdan ben şu mesajı çıkardım. bünyamin, “ben bu maçı oynatmazdım. ama, eğer oynatmasaydım...” demiş ve korkmuş. buradaki ince nokta şu. “maçı oynatmazdım” cümlesini bünyamin hakem kimliğiyle söylemiş. fakat 10 saniye sonra bünyamin’in polis ruhu ve kimliği öne çıkmış. ölülerden, yaralılardan, olaylardan bahsetmiş.
bünyamin polislik yaparken, hakemliği işine karıştırıyor musun? ankara emniyet müdürü’nün karşısında düdük çalıp, kırmızı ve sarı kart gösterebiliyor musun? içişleri bakanı’nın yanına gittiğinde hakem kıyafetiyle mi, polis kıyafetiyle mi gidiyorsun?
fırsatı kaçırdın
tarihi bir fırsatı kaçırdın bünyamin. bugünlere çalışarak geldin, allah da sana bu fırsatı altın tepside sundu ve sen onu elinin tersiyle ittin. belki de milat olacaktın. ama o milat da ortadan kalktı. “ahh, keşke” diyeceğin günler çok olacak ama sen bu maçı kaybettin bünyamin. neden mi?
bak bünyamin kardeş. benim hakem olmama sebep hakemlerdi. neden biliyor musun? benim futbolculuğumda düdük çalan hakemler diyarbakır’da, ankara’da, izmir’de ve istanbul’da aynı düdüğü çalmazdı. ben de derdimki, “sen hakem olarak beni ezdiriyorsun. benim ağzımdaki lokmayı haketmediği halde karşımdakine veriyorsun. bir gün ben de hakem olacağım.”
bünyamin, hangi düşüncedeydim biliyor musun? aynen şükrü saracoğlu stadı’ndaki keita’nın. çünkü, sen o maça çıkan galatasaraylı futbolcuların hak ve hukuklarını koruyacak hiçbir şey yapmadın. o galatasaraylı futbolcular bu atmosferin içinde ezilirlerken, sen buna çanak tuttun. gücünün yetmediğini sen de anladın, galatasaraylı futbolcular da anladı, fenerbahçeli futbolcular da anladı, seyirci zaten anlamıştı. sana yoklama macunu attılar bünyamin. sen de o macunu arda-baroni olayında yedin. diyelim ki pozisyonu görmedin. peki ondan sonraki arbedeyi niçin protokol tribününde maç seyreder gibi seyrettin bünyamin. daha oracıkta arda, baroni ve bilica’yı oyun harici yapabilirdin. yapamadın. o dakikadan sonra zaten senin yardımcının da kafası yarılmıştı. aslında kafası yarılan yardımcı değildi. o kan akan kafa türkiye futbol federasyonu’nun kafasıydı. sen onu çözemedin bünyamin. sonra ne oldu biliyor musun?
hakemlik değil polislik yaptin
keita’ya atılan maddede bu oyuncu tedavi gördü. ve o tedavi görürken şunları düşündü: “ben türkiye’ye geleli 3 ay oldu. böyle bir atmosferi de ilk defa görüyorum. şu ana kadar gördüklerimden sonra ne bu hakemin, ne de yardımcıların, ne de dördüncünün beni koruyacaklarına inanmıyorum. atılan maddeyi de alıyorum. topu da alıyorum. federasyon temsilcisine gidip malları önüne koyuyorum.”
sen dönüp keita’ya sarı kart gösteriyorsun. bak bünyamin o ana kadar bir şey yapamadın ki keita’ya sarı kart gösteriyorsun. aslında keita’nın yaptığı hareket senin bu maçta ne kadar otoritersiz ve güçsüz olduğunun belirtisi. ne yapacaktın bünyamin? 4 hakem santraya gelecektiniz. temsilciyi çağıracaktın diyecektin ki, “maçın gidişatı kötü. anons mu yaptırırsın, yetkililerle konuşur musun. anlamam.”
temsilci ne yapacaktı? gidecekti o maçın emniyetiyle sorumlu kimselerle konuşacaktı. fenerbahçe kulübü yetkilileriyle konuşacaktı. seyircilere teker teker telefon veya mail atamayacağına göre, anons yapılacaktı. seyirci ikaz edilecekti ve maç tekrar başlayacaktı. aynı hareket olunca da soyunma odasına gidilip, bir daha gelinmeyecekti.
bunu çok iyi biliyordun. sen santraya gidip oturamadın. niye? temsilci yetkilileri çağıracaktı ve yetkililere anons yaptıracaktı. yani sen bombayı gereklilerin eline verecektin. ama yine sahaya bir şeyler atılacaktı ki atıldı, birinin kafasına da gelse soyunma odasına gidecektin. bunların hepsini yapamadın. neden? polisliğini düşündün. polis ruhuyla hareket ettin. o zaman polislik yapacaktın, hakemlik yapmayacaktın. şimdi yarın bir hakem senin yapmadıklarını uygularsa ne olacak? o da “tu kaka” olacak. yazık oldu bünyamin.
sen maçi değil, maç seni idare etti
futbolcular sana güvenmiyorlar. devre bitimine doğru dördüncü hakem tabelayı kaldırıyor, 2 dakika gösteriyorsun. bak bünyamin. saniye, saniye tutturdum. maç senin saniyenle 9 dakika durdu. bu 9 dakikayı oynatmaya mecburdun bünyamin. neden? o maça parayı veren ve tribünde olanlardan, yayıncı kuruluşa o parayı veren milyonlarca insandan, restaurantlara ve cafelere milyonlar bırakan insanların cebinden bu paraları almaya hakkın yok da ondan. 7 dakika çok uzun süre bünyamin. 2 gol galatasaray atabilirdi veya 3 gol fenerbahçe atabilirdi. o kimseyi ve seni ilgilendirmez. niye oynatamadın? sordun mu kendine? oynatamazdın.
bünyamin maçı idare edemiyordun, maç seni idare ediyordu. 90 dakika bitiminde 4 dakika verdin. galatasaray 10 kişi, fenerbahçe 2-1 galip. 20’de verirdin 30’da. verdiğin dakikalarda fenerbahçe bir gol daha attı. sen ne yaptın? kolayı seçtin. kolayı herkes yapardı, sana büyük ikramiye geldi ama sen polis kaldın bünyamin. hakemlik yapamadın. bundan sonra ne yaparsın bilemem ama işin çok zor. allah yolunu açık etsin.
uzun lafın kısası. pazar akşamı saraçoğlu’nda yaşananların benzeri yine aynı statta ama bir avrupa maçında yaşansaydı sonuç ne olurdu?
not: bünyamin. şimdi bundan sonraki maçlarında bırak yardımcının kafasının yarılmasını, senin de kafan yarılsa dikiş attırıp maça devam etmeye mecbursun.
--- alinti ---
