571
tribünde yaşayabileceğim nirvanayı bana yaşatmış efsanem. suyun karşı tarafı ile karşılaştırılamayacak kadroyu şampiyon yapmıştır. ilk senesinde oynattığı futbol, takıma aşıladığı enerji ve karizmasıyla galatasaray'ın genlerini ve değerlerini omuzlarında taşımasını bilmiştir. allah şahit (bkz: 14 mayıs 2006 galatasaray kayserispor maçı)na şampiyonluğa inanmadan tamamen takımın o seneki formanın hakkını sonuna kadar verdikleri için gitmiştim. 2. liğe üzülecek ama koyulan karakterin (ki şu ara daha iyi anlıyoruz) şampiyonluktan kıymetli olduğunu bildiğim için gitmiştim. he ne mi oldu? sarıyla kırmızıyla alımızın aklıyla teşekkürler gerets.