430
bu maç için ne söylesek, ne konuşsak az. eurocup sürecinin her aşamasında takımımın maçlarına gitmiş olmaktan, sadece başarı taraftarı olmamaktan dolayı gururluydum. aek'sından karşıyakası'na varana kadar tüm maçlara gitmiş ve kendimi bu kupada zafere ulaşacağımıza çok inandırmıştım. velhasıl gran canaria maçına kadar rahat bilet bulabildim ancak final maçı geldi çattı ve ne yazık ki kupa taraftarları biletlere çöreklendi. el altından dağıtıldı, karaborsalar havada uçuştu. güç bilet bulabildim ve maçtan tam 1,5 saat önce salona girip yerimi aldım. koreografi, taraftar her şey çok güzeldi. türkiye laiktir, laik kalacak pankartı, kupayı kaldırdıktan sonra dursun özbek istifa tezahüratı... sanki taraftarlar ultraslan değil de bilinçli taraftarlar topluluğuydu. her şey çok güzeldi. sonunda kupayı kaldırdık, sesimiz kısılana kadar bağırdık, maç sonu sahaya indik her şeyi yaptık. tarifi imkansız duygular yaşadık. ve bir kere daha galatasaray'ın bizi ne kadar mutlu ettiğini o gece sonunda anladık. evimize dönerken yüzlerimiz gülüyordu. televizyondan tekrar maçı izledik. gururlandık. galatasaray yine ilk olmayı başarmıştı. bunun için sporcularımıza, koç ergin ataman'a ve taraftarlarımıza sonsuz teşekkürler. umarım önümüzdeki sene yeniden bu kupaya talip olabiliriz.
