• 787
    her ne kadar sevmesem de dogma buyume ankaraliyim. malum "gri sehir" oldugu icin aktivite yonunden kisitlidir ankara. bu sebeple yapilacak en iyi seylerden biri amator sahalarda mac izlemektir. 3 saha var favorim; 19 mayis'in arkasindaki sahalar -en az gittigim-, anittepe'de anitkabir'in hemen dibindeki onceleri toprak simdi sentetik olan avni bulduk sahasi - anitepe lisesinde okudugum icin bos vakitlerde buraya damlardik, maca da ciktik-,yenimahalledeki yine onceleri toprak olan sonradan sentetik yapilan, mustafa kemal lisesinin arkasindaki hasan dogan sahasi.

    bu hikaye kismini niye yazdim? buralarda yillar gecirdim. izledigim mac gerek amator, gerekse kucuklerde 3 basamaklilarin dibine gelmis olabilir biraz abartiyla. o kadar dusuk seviyeli mac icinde, bu sezonki galatasaray defansi kadar rezilini cok nadir gordum. abartmiyorum. tamam, karsidaki de amator ve amatorle profesyoneli savunmak ayri; ama misal o kadar macta 3 tane kalasin rakip takim golu atarken yay icinde pozisyon izledigini gormedim. ya da kafa topuna cikmaya erinip de rakibi izlediklerini yukselirken. o cocuklar da gol yedirir, hata yapar; ama en azindan canla basla cabalar. su takimin umursamazliktan yedigi gollerin birini dahi o amatorde yedirseler, hoca sahaya girer kovalar.

    yeteneksizlikle ise saygi yoksunlugu farkli seyler. bu adamlarin islerine de, giydikleri formaya da saygilari yok. orada belki de haftasonu zevk icin oynayan adamlar hayatlarindaki onlarca sorunu dahi unutup yirtinirken, sen ulkenin en buyuk takiminda oynayip, milyonlari cukkalarken boyle goller yediremezsin. bu ekipte kim varsa, iyi kotu ayirt etmeksizin; umut veriyor vermiyor demeksizin yollanmali sezon sonu. elin belinde ac tv basinda izle yedigimiz golu, sahada yapamazsin.
App Store'dan indirin Google Play'den alın