• 40
    başlık normal olarak yıldönümünde hortlayınca direkt tümünü göster butonuna gitti elim. her entry'i okudum o güzel günlere döndüm. ve yine kendime nasıl olur da o uefa finaline bir şekilde gitmedim diye kızdım. beynime şıçayım aferdersiniz.
    13 yaşındaydım izmirde yaşıyorduk: o sezon kasım ayında bologna'yı eleyip 4.tura çıktıktan sonra zor bela annemleri ikna edip cine5 aldırmıştım. her maçı çok şükür rahat rahat izleyebildik evde ailecek, büyük heyecan ile. çoğu zaman da hınca hınç.
    o eşleşme sonrasında ise klasik bir şekilde ingilizlerin yan topların çok tehlikeli olduğu ve bizim bu konuda hastalığımız olduğu konusu medyada yazıldı çizildi.
    maç öncesi de bunu sürekli konuştuk, ve nedenini inanının hatırlamasam da biricik annem leeds her korner kazandığında tv karşısında bildiğiniz yere boylu boyunca yattı. ilk maçtaki bu totem işe yaradı. sonrasında tabii ki 20 nisanda da aynı taktiği uyguladı. bakke'nin kornerden gelen golüne engel olamasa da tur bizim oldu.
    ve rövanş sonrası finale çıktıktan sonra ilk lig maçı denizli ile içerdeydi. tam hatırlamıyorum tarihini. 2-2 beraber kalmıştık. golleri hagi ve marcio atmıştı. hagi bir penaltı kaçırmış, yusuf şimşek ise kendisini sezon sonu fenere getirecek futbolunu oynamıştı.
    bu maç sami yen'deki ilk maçımdı, hatta anne baba oğul olarak gittiğimiz tek maçtı. yeni açık alttaydık. aklımda ise şu tezahürat kaldı o günden;
    avrupada destan yazar bizim aslanlar
    rakipler duyunca adından korkar
    göklerde yıldızdır gönüllerde ay
    kupayı alacaksın galatasaray.

    ulan diken diken oldu tüyler yeminle.

    not: arsenal maçında da totem işe yaradı. iyi ki varsın annecim.
App Store'dan indirin Google Play'den alın