16170
taraftarından farkı olmayan futbol takımıdır. eskiden galatasaray taraftarı başkaldırırdı. şuan nasıl galatasaray taraftarı sinmişse, aynı şekilde ruhsuzluk futbol takımında da mevcut. kimse kusura bakmasın, sucuk ekmek tayfa vs. demek kolay, peki sen ne yapıyorsun? ben ne yapıyorum? klavye başında, sözlükte yazmaktan başka ne yapıyoruz. ürün almaktan, gsstore alışverişlerinden bahsetmiyorum. tuzladan 4 yediğimiz maçtan sonra normalde floryaya çıkarma yapmamız gerekiyordu. eski taraftar olsa ne şarlatan, medya maymunu olan sözde futbol direktörü arayıp tv8 de bu şekilde konuşabilirdi, ne de özbek kardeşler bu kadar rahat olabilirdi.
sorgulamamız gereken 3-4 madde var:
1. hayri kozak ve galatasaray'ın ihtiyar heyeti nerede? neden konuşmuyorlar? eskiden sürekli her gün basına malzeme veren bu aymazlar şuan ne yapıyorlar şuan?
2. galatasaray sahipsiz mi? hiç mi aklı selim kimse yok? taraftarın gördüğünü başkası göremiyor mu?
3. galatasaray'ın itici gücü dediğimiz, fikri hür, irfanı hür, vicdanı hür galatasaray taraftarları nasıl bu kadar pasifize oldu. o federasyona yürüyen galatasaray taraftarı nerede? gerektiğinde florya'nın önünde sabahlayan taraftar nerede?
4. eleştirmek kolay, hepimiz burada galatasaray daha iyi olsun isteyen kişileriz renkdaşlar, peki çözüm nedir? neler yapabiliriz? sözlüğe yeni katılmış birisi olarak bilemiyorum bizim yapabileceğimiz bir şeyler olabilir mi diye düşünüyorum. komik gelebilir ama galatasaray biziz, yaşlılar heyeti ya da galatasaray'ın içindeki zengin, elit, mon cher ler değildir. galatasaray bu kadar kötüyse hepimiz suçluyuz.
not: bu entry sadece 04 şubat 2017 istanbul başakşehir galatasaray maçına ithafen yazılmadı. her branşta bir durgunluğumuz var, galatasaray kültürüne yakışmayan bin bir türlü olaylar oluyor ve yavaş yavaş alıştırılıyoruz bu olaylara. galatasaray yenilebilir ama bu kadar vurdum duymaz oynadığı bir sezon yaşamadım. vurdum duymaz oynadığı maçlarda oldu önceden ama taraftarın bu kadar sessiz kaldığı ve olağan karşıladığı bir yılda yaşamadım. umarım daha güzel günler görürüz hep birlikte.
sorgulamamız gereken 3-4 madde var:
1. hayri kozak ve galatasaray'ın ihtiyar heyeti nerede? neden konuşmuyorlar? eskiden sürekli her gün basına malzeme veren bu aymazlar şuan ne yapıyorlar şuan?
2. galatasaray sahipsiz mi? hiç mi aklı selim kimse yok? taraftarın gördüğünü başkası göremiyor mu?
3. galatasaray'ın itici gücü dediğimiz, fikri hür, irfanı hür, vicdanı hür galatasaray taraftarları nasıl bu kadar pasifize oldu. o federasyona yürüyen galatasaray taraftarı nerede? gerektiğinde florya'nın önünde sabahlayan taraftar nerede?
4. eleştirmek kolay, hepimiz burada galatasaray daha iyi olsun isteyen kişileriz renkdaşlar, peki çözüm nedir? neler yapabiliriz? sözlüğe yeni katılmış birisi olarak bilemiyorum bizim yapabileceğimiz bir şeyler olabilir mi diye düşünüyorum. komik gelebilir ama galatasaray biziz, yaşlılar heyeti ya da galatasaray'ın içindeki zengin, elit, mon cher ler değildir. galatasaray bu kadar kötüyse hepimiz suçluyuz.
not: bu entry sadece 04 şubat 2017 istanbul başakşehir galatasaray maçına ithafen yazılmadı. her branşta bir durgunluğumuz var, galatasaray kültürüne yakışmayan bin bir türlü olaylar oluyor ve yavaş yavaş alıştırılıyoruz bu olaylara. galatasaray yenilebilir ama bu kadar vurdum duymaz oynadığı bir sezon yaşamadım. vurdum duymaz oynadığı maçlarda oldu önceden ama taraftarın bu kadar sessiz kaldığı ve olağan karşıladığı bir yılda yaşamadım. umarım daha güzel günler görürüz hep birlikte.
