galatasaray erkek basketbol takımı

takım aslında kötü bir takım değil. tek tek isim isim düşünüldüğünde iyi bir takımız aslında. ne yazık ki lasme gibi bir 5 numaramız yok. yoksa dışardan gayet iyi oynuyoruz. hatta bulduğumuz sayıların yüzde 85 dış oyunculardan geliyor. pleiss tyus gözünüzü boyamasın. pleiss çok iyi niyetli birisi ama sert bir 5 numara değil. 5 numara ve 4 numaralar pozisyonları gereği sert olmak zorundalar. tyus denilen kişi zaten bu takımı en çok sabote eden adam. blok vuracağım diye bazen savunmayı bırakıyor sıçramaya hazırlanıyor adam. 2 smaç vurunca herkes '' ooo ne smaç vurdu '' falan diyor ama genelde o smaçları hep 2 ye 1 fast break attığımız zamanlarda müsait zamanlarda vuruyor. yani diyeceğim şu takıma 1 lasme gelse şu takım ilk 8 e girerdi. kaç tane maçı uzunsuzluktan kaybettik. şimdi diyeceksiniz ki dışardan da çok basket yiyoruz. haklısınız ama takım içeriyi savunamadığı için içeriye gömülmek zorunda kalıyor. içeriye bu kadar gömülürsen dışarıyı riske atarsın. genelde takımlar bunu psikolojik olarak yaparlar. yani iyi bir 5 numaran yoksa sinan güler der ki içinden '' ya bizim içersi yufka gibi biraz yakın oynayalım içerisini kalabalıklaştıralım '' . antrenör de aynı şeyi söyler '' beyler, dışarıyı riske edebiliriz. rakibin uzunları tehlikeli, boyalı alana gömülü oynayın.''

bir de ergin ataman faktörü var. euro cup zaferinden sonra bence biraz onda da rehavet var. eskisi gibi bağırıp çağrmadığını görüyoruz kenarda. yanlış zamanlarda molalar yanlış zamanlarda oyuncu değişiklikleri yapabiliyor. mental olarak yorulmuş gibi duruyor. 2016 - 2017 sezonu bizim için geride kaldı. muhtemelen ligide iyi bir yerde bitiremeyiz, play off a kalsakta ilk turda eleniriz gibi duruyor. seneye odaklanmamız lazım.